زن خیابانی

فحشای خیابانی در بسیاری از کشورها ممنوع است.[1] برآورد شده ۱۰ تا ۲۰ درصد تن‌فروشان خیابانی هستند ۹۰ درصد آن‌ها تجربه دستگیری توسط پلیس را دارا هستند.[2]

• فحشای خیابانی در بریتانیا ممنوع است مگر اینکه دادگاه قضایی قانونی بودن آن را تعیین کرده باشند.[3]
• فحشای خیابانی در همه ایالات استرالیا به غیر از ایالت نیوساوت‌ولز ممنوع است.
• فحشای خیابانی در نیوزلند و آلمان قانونی است.[4][5]
• فحشای خیابانی در همه ۵۰ ایالت آمریکا غیرقانونی است.[6]
• در چهار منطقه در هلند فحشای خیابانی قانونی است.[7]

بیشتر روسپیان خیابان بیشتر نسبت به روسپیان اسکورت و روسپی‌خانه مورد ضرب وشتم، تجاوز، گروگانگیری قرار می‌گیرند.

در یک تحقیق آماری از تن‌فروشان و روسپیان بریتانیایی در سال ۲۰۰۴ نشان داده‌است که ۹۵ درصد تن‌فروشان معتاد به مواد مخدر هستند و ۷۸ درصد آن‌ها کوکایین مصرف می‌کنند.

• اکوبو، کابوکیچو، شینجوکو، توکیو[8]
• مجتمع تن‌فروشی هوکر هیل، ایتوون، سئول[9]
• تگزاس استریت، بوسان[10]
• شارع عبدون، امان[11]
• شارع مهبولة، کویت[12]
• جاده جی‌بی، دهلی[13]
• پارک تامان پندانگ و خیابان روبروی کاخ ریاست جمهوری اندونزی، جاکارتا[14]

• روسپیگری