زمان‌بند یوال‌ئی

یوال‌ای (به انگلیسی: ULE scheduler) زمان‌بند پیشفرض در سیستم‌عامل فری‌بی‌اس‌دی (نسخه ۷٫۱ به بعد) برای معماری‌های i386 و AMD64 است[3] که اولین بار در فری‌بی‌اس‌دی ۵ معرفی شد.[4] اما برای مدت زیادی غیر فعال بود و سیستم‌عامل فری‌بی‌اس‌دی از زمان‌بند سنتی BSD استفاده می‌کرد تا ULE به پایداری و بلوغ کامل برسد. زمان‌بند سنتی بی‌اس‌دی، به طور کامل از چند پردازشی متقارن و چندریسمانی همزمان استفاده نمی‌کرد که در محیط‌های رایانشی مدرن دارای اهمیت بسیار هستند. هدف اصلی پروژه ULE استفاده بهتر از محیط‌های چند پردازشی متقارن و چندریسمانی همزمان است. کاربر می‌تواند با کامپایل کردن یک هسته سفارشی زمانبند دلخواه خود را انتخاب کند.[5] یوال‌ای می‌تواند کارایی سیستم را هم در سیستم‌های تک‌پردازنده و هم در سیستم‌های چند پردازنده بهبود بخشد.[6] همینطور در زیر بار سنگین هم می‌تواند سرعت پاسخگویی به درخواست‌های تعاملی کاربر را بهبود بخشد.[7]

زمان‌بند یوال‌ای
نویسنده(های) اصلیجف روبرسون[1]
انتشار ابتدایی۲۶ ژوئیه ۲۰۰۳[2]
انتشار پایدار
۳٫۰
مخزن
نوشته‌شده بازبان سی
سیستم‌عاملفری‌بی‌اس‌دی
گونهزمان‌بند
پروانهپروانه بی‌اس‌دی

منابع
  1. "SCHED_ULE(4) man page". Retrieved 2008-09-02.
  2. "FreeBSD CVS log". Retrieved 27 August 2008.
  3. "FreeBSD 7.1-RELEASE Release Announcement". Archived from the original on 28 مارس 2012. Retrieved 4 اكتبر 2013. Check date values in: |access-date= (help) retrieved on 5 January 2009
  4. "ULE: A Modern Scheduler for FreeBSD" (PDF). Retrieved 23 June 2008.
  5. "FreeBSD Handbook". Chapter 8 Configuring the FreeBSD Kernel. Retrieved 2009-03-18.
  6. "FreeBSD 7.0-RELEASE Release Notes". Retrieved 23 June 2008.
  7. Jeff Roberson. "ULE 2.0". Retrieved 2008-09-02.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.