ریشونیم

ریشونیم (به عبری: ראשונים) (انگلیسی: Rishonim) به معنی " متقدمین "، به دوره ای از خاخام‌های یهودی تلمودی گفته می‌شود که از قرن ۱۱ تا ۱۵ میلادی می‌زیسته‌اند. دوره ریشونیم پس از دوره گائونیم و قبل از دوره آخارونیم (قبل از نوشته شدن شولحان عاروخ) بوده‌است.[1]

دوره ریشونیم

در سنت یهودیان تلمودی و معتقد به شریعت شفاهی، دانشمندان بزرگی نقش داشته‌اند که در طول زمان دوره‌هایی را تشکیل داده‌اند. نشانه پایان هر دوره، کتابی است که مورد مقبولیت عمومی قرار گرفته و پس از آن کتاب، دوره بعدی شروع شده‌است.[2]

بهمین ترتیب، کتاب شولحان عاروخ، نقطه پایان دوره ریشونیم (متقدمین) و آغاز دوره آخارونیم (متاخرین) محسوب می‌شود.[3]

برخی از خاخام‌های ریشونیم

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.