رموز بیخودی
رموز بیخودی (۱۹۱۷) نام اثری منظوم به زبان فارسی از اقبال لاهوری است که در قالب مثنوی سرودهشده و دنبالهای بر منظومه اسرار خودی بهشمار میرود. اقبال در رموز بیخودی، وظایف فردی یک مسلمان در امت اسلامی ایدئال، و نقش این جامعه در جهان را تصویر میکند. لاهوری میگوید امت اسلامی بایستی «خاتم ملتها» باشد، همانند تمثیلی که قرآن از پیامبر اسلام با عنوان «رحمة لّلعالمین» کردهاست.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- Schimmel, Annemarie (Originally Published December 15, 2004, Last Updated March 29, 2012), "IQBAL, MUHAMMAD", Vol. XIII, Fasc. 2 (online ed.), Encyclopædia Iranica, p. pp. 197-200 Check date values in:
|سال=
(help)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.