رتبه‌بندی تایمز
سیستم رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی تایمز، یکی از مشهورترین نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی است. این رتبه‌بندی اولین بار در سال ۲۰۰۴ با همکاری تایمز و کیواس منتشر شد. این همکاری تا سال ۲۰۱۰ تحت عنوان رتبه‌بندی تایمز کیواس ادامه داشت. در سال ۲۰۱۰ تایمز همکاری خود با کیواس را قطع کرده و قرارداد همکاری را با مؤسسه تامسون رویترز امضاء کرد. در سال ۲۰۱۰ روش‌شناسی جدیدی برای این رتبه‌بندی ارائه گردید که در سال ۲۰۱۱ در این روش‌شناسی تغییرات زیادی ایجاد گردید.[1]
 | |
| سردبیر | Phil Baty |
|---|---|
| دسته‌بندی | آموزش عالی |
| بسامد | Annual |
| ناشر | تایمز هایر اجوکیشن |
| نخستین شماره | ۲۰۱۰ |
| کشور | بریتانیا |
| زبان | زبان انگلیسی |
| وبگاه | www |
شاخص‌ها
سیزده شاخص مورد استفاده در این رتبه‌بندی در پنج گروه به شرح زیر قرار گرفته‌اند:
- آموزش: فضای آموزشی (۳۰ درصد از نمره کل)
- پژوهش: حجم، درآمد و شهرت (۳۰ درصد از نمره کل)
- استنادها: تأثیر پژوهش (۳۰ درصد از نمره کل)
- درآمد صنعتی: نوآوری (۲٫۵ درصد از نمره کل)
- وجه بین‌المللی: نیروی انسانی، دانشجویان و پژوهش (۷٫۵ درصد از نمره کل)[1]
گردآوری داده‌ها
موسسات، اطلاعات خود را برای استفاده در رتبه‌بندی فراهم و ثبت می‌کنند.[1]
منابع
- مهرداد، جعفر (۱۳۹۲)، نظام رتبه‌بندی تایمز 2013-2014، شیراز: ایلاف
| جهانی |
|
|---|---|
| منطقه‌ای |
|
| ملی |
|
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.