رؤیا عرب

رؤیا عرب (زاده ۱۳۴۶ تهران) نوازنده و باستان‌شناس ایرانی ساکن انگلستان است.

رویا عرب
اطلاعات پس‌زمینه
زادهاوت ۱۹۶۷
پیشه(ها)موسیقی‌دان، باستان‌شناس، نمایشگاه‌گردان
ساز(ها)پیانو - گیتار
سال‌های فعالیت۱۹۹۴ - کنون
وبگاهhttp://www.royaarab.com

حرفه موسیقی

رویا عرب در تهران، زاده شد. آواز را در اطراف لندن در اوایل و اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی آموخت.[1] هنگامی که در سال ۱۹۹۴ به عنوان عضوی از آیلند رکوردز، اولین آلبومش لوندینیوم (به انگلیسی: Londinium) در سال ۱۹۹۶ منتشر شد، وی اولین زن ایرانی بود که از مجوز عقد قرارداد معاملات انتشار و ضبط دریافت کرد.[2][3][4] ا

در سال ۲۰۰۹ وی با خوانندگان ایرانی‌تبار، هیچ‌کس و اش کوشا در تور اروپایی همکاری کرد و تک آهنگ «موی پریشون» را ارائه کردند. همچنین وی در شب یلدای سال ۱۳۹۰ در کنسرتی به همراه هیچ‌کس، آهنگ کشتارگاه (به انگلیسی: Killing Field) را روی سن برد که پس از انتشار آن در ایران بسیار مورد استقبال قرار گرفت.[5][6]

آلبوم‌ها

  1. ۱۹۹۶ - آلبوم: Londinium
  2. ۱۹۹۸ - آلبوم: Grooverider, Mysteries of funk,Rainbows of Colour
  3. ۱۹۹۸ - آلبوم: like weather,Blue Grace
  4. ۱۹۹۹ - آلبوم: Naab, L’Etranger,L’etranger
  5. ۲۰۰۰ - آلبوم: Zend Avesta, Organique,A la Maniére
  6. ۲۰۰۰ - آلبوم: Leila, Courtesy of Choice Different time
  7. ۲۰۰۸ - آلبوم: Leila, Blood, looms and blooms,Daisies, Cats and Spacemen
  8. ۲۰۱۰ - تک آهنگ: Think Before you Do
  9. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: Dear Leader/s
  10. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: I Ran
  11. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: I believe in dreams
  12. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: Our Homelands
  13. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: Killing fields
  14. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: Strangled Screams I
  15. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: Strangled Screams II
  16. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: IF
  17. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: A good day will come
  18. ۲۰۱۱ - تک آهنگ: Tactical Light

تحصیلات

رویا عرب در مدرسه مکتب تربیت در تهران، در مدارس تابستانی مونتانا سوئیس و سنت ژرژ در اسکات تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را طی کرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، وی یک سال یک دوره آموزشی مبانی حق نشر را گذراند.

وی برای تکمیل تحصیلات خود، «دوره کارشناسی باستان‌شناسی و کارشناسی ارشد باستان‌شناسی» در سال ۲۰۰۰ به انستیتوی باستان‌شناسی (UCL) پیوست و از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵ به عنوان همکار تحقیقات افتخاری فعالیت کرد. او در حال حاضر در حال تحقیق دربارهٔ موسیقی در فیلم‌های ایرانی و آنچه که آن در مورد نگرش جامعه به موسیقی و موسیقی نوازی نشان می‌دهد، است. در سال ۲۰۲۰ وی به عنوان عضو دانشیار SMEI و CIS در دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی(SOAS)، دانشگاه لندن منصوب شد.

او همچنین گزارش‌ها و مقالات مختلفی را در مورد وضعیت سیاسی و فرهنگی خاورمیانه و شمال آفریقا از جمله مقالاتی در مجله counterpunch و رسانه‌های گروهی نوشته‌است. به عقیده وی، فرهنگ مردم ایران با فرهنگ مردم عرب خاورمیانه فصل‌های مشترکی دارد که می‌توان به وسیله آن، قیاس‌هایی انجام داد.[7]

منابع

  1. Straight No Chaser, Spring 1999.
  2. NME, 28 September 1996.
  3. Mojo, January 1997.
  4. Sunday Times, 6 October 1996.
  5. "Review NME: Courtesy Of Choice". Nme.com. Retrieved 1 August 2020.
  6. "Leila: Blood, Looms and Blooms". Pitchfork.com. Retrieved 1 August 2020.
  7. "Reflections on a Culture in Crisis". Mediadiversified.org. 15 May 2015. Retrieved 1 August 2020.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.