رأی دسته‌جمعی
رأی دسته‌جمعی (به انگلیسی: block vote یا at-large voting) نوعی نظام انتخاباتی اکثریتی است که در حوزه‌های انتخابیهٔ چندکرسی برگزار می‌شود. در واقع تنها تفاوت رأی دسته‌جمعی با نظام رایج نخست‌نفری در وسعت حوزه‌های انتخابیه است که در اولی چند کرسی همزمان به رقابت گذاشته می‌شود ولی در دومی فقط یک کرسی. رأی‌دهندگان به تعداد کرسی‌ها، حق رأی دارند. مثلاً در یک حوزهٔ انتخاباتی ۵کرسی، رأی‌دهندگان می‌توانند به ۵ نامزد رأی دهند. نامزدانی که بیشترین رأی را کسب کنند برندهٔ انتخابات خواهند شد.
رأی دسته‌جمعی نامزدمحور است و رأی‌دهندگان می‌توانند به نامزدهای دلخواه از هر حزبی با هر گرایش سیاسی رأی دهند. این نظام عمدتاً در کشورهایی مورد استفاده است که نظام حزبی ضعیفی دارند یا اصلاً ندارند. در سال ۲۰۰۴ در کویت، لائوس، لبنان، مالدیو، فلسطین، سوریه، تونگا، تووالو، جزایر کیمن، جزایر فالکلند، و گرنزی از این روش استفاده می‌کردند.
نسخهٔ دیگری از همین نظام هست که رأی دسته‌جمعی حزبی (به انگلیسی: party block vote) نام دارد و حزب‌محور است. احزاب فهرستی از نامزدان مورد نظرشان را منتشر می‌کنند و رأی‌دهندگان فقط یک رأی به یک حزب می‌دهند. حزب برنده تمام کرسی‌ها را تصاحب خواهد کرد. این نظام در چاد، جیبوتی، کامرون، و سنگاپور مورد استفاده است.
جستارهای وابسته
منابع
- Amy, Douglas J (2000). Behind the Ballot Box: A Citizen's Guide to Voting Systems. Westport, Connecticut: Praeger. ISBN 978-0-275-96586-0.
- Reynolds, Andrew; Reilly, Ben; Ellis, Andrew (2005). Electoral System Design: The New International IDEA Handbook. Stockholm, Sweden: International IDEA. ISBN 91-85391-18-2.