دو کرجی

دو کرجی نام نوعی شکنجه است که توسط هخامنشیان برای تنبیه یاغیان یونانی که با استفاده از دو کرجی هم اندازه انجام می‌شده‌است. محکوم را در یکی از کرجی‌ها در کرانه رودخانه‌ای می‌گذاشتند و کرجی دیگر را بر روی او قرار می‌دادند. جز دستها و سر محکوم، بقیه اندام بین دو کرجی قرار می‌گرفت. بعد به سر و صورت او شیر و عسل می‌مالیدند و به وی می‌دادند تا بنوشد. اگر از خوردن امتناع می‌کرد با داخل کردن میخی در چشمش او را به خوردن مجبور می‌کردند. در اثر اینکار و تابش آفتاب؛ مگسان به محکوم حمله‌ور می‌شدند و با دفع غذا و در نتیجه قرار گرفتن بدن محکوم در معرض آب رودخانه، کرم‌هایی به وجود می‌آمدند و به بدن وی وارد می‌شدند. بعد از گذشت دو تا سه هفته محکوم در اثر گسترش عفونت درون بدنش به تدریج کشته می‌شد.[1]


نخستین بار پلوتارک در کتاب "رندگی اردشیر" از این شکنحه سخن گفته و اینگونه مینماید که او این شکنجه‌ را از زبان کتزیاس، تاریخ‌نگار و پزشک یونانی (که خود او را منبعی نامعتبر میدانسته)، بازگو کرده باشد و باید آن را بیشتر تخیلی دانست تا واقعی.

جستارهای وابسته
  • لینگچی (یک روش اعدام مشابه به همراه درد بسیار)

پانویس
  1. مشرق زمین گهواره تمدن، تاریخ تمدن، ویل دورانت. pp. ۵۴۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.