دوره یازدهم مجلس نمایندگان افغانستان
دوره یازدهم مجلس نمایندگان افغانستان در سال ۱۳۴۰ گشایش یافت و در سال ۱۳۴۳ این دوره مجلس به پایان رسید.[1]
| مجلس یازدهم یازدهمین دوره مجلس نمایندگان افغانستان | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| نهاد قانون‌گذاری | مجلس نمایندگان افغانستان | ||||
| کشور |  افغانستان | ||||
| مدت دوره | ۱۳۴۰ – ۱۳۴۳ | ||||
| رئیس مجلس | دکتر عبدالظاهر | ||||
اقدامات
تعیین و تشکیل کمیسیون‌های مجلس:[1]
- کمیسیون امور خارجه
- کمیسیون امور تدقیق قوانین
- کمیسیون امور بودجه و مالی
- کمیسیون امور زراعت و مخابرات
- کمیسیون امور عدلی
- کمیسیون امور دفاع ملی
مصوبات
برخی از مصوبات تصویب شده در دوره یازدهم مجلس نمایندگان افغانستان:[1]
- مسائل امور داخلی مجلس:
- تصویب تعیین اوقات کار شورا و تعیین کمیسیون‌های هفتگانه.
- تصویب راجع به اوقات کار کمیسیون‌ها.
- تصویب راجع به وظایف داخلی شورا و انتخاب معاونین و منشی‌های شورای ملی
- مسائل مربوط به دولت:
- تصویب راجع به اصولنامهٔ تقسیمات ملکی.
- تصویب راجع به اصولنامهٔ مکلفیت عسکری.
- تصویب راجع به اصولنامهٔ محاکمهٔ مأمورین ملکی.
- قراردادها و معاهدات:
هیئت اداری
در این دوره مجلس نمایندگان اعضای هیئت رئیسه را انتخاب کردند.[1]
رئیس: دکتر عبدالظاهر نماینده لغمان
معاون اول: محمد اسماعیل علم نماینده مرکز کابل - در سال ۱۳۴۲ ولی محمد رحیمی به عنوان معین اول انتخاب شد.
معاون دوم: ولی محمد رحیمی نماینده آقچه
منشی اول: محمد رحیم شیدا نماینده مرکز میمنه - در سال ۱۳۴۲ غلام غوث سلیم عالمی به عنوان منشی اول انتخاب شد.
منشی دوم: میرزا گل محمد نماینده مردم خاص کنر
منابع
- قدیری، عبدالرسول (۱۳۸۵). مروری بر تاریخچه شوراها در افغانستان. اول. کابل: ریاست اطلاعات و ارتباط عامه ولسی جرگه. ص. ۴۲ تا ۴۶. دریافت‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.