درویش رکن‌الدین
درویش رکن‌الدین (قرن ۸ هـ ق) حاکم سبزوار در سال ۷۷۹ هجری قمری بود.[1]
از شیخیان و شاگرد شیخ حسن جوری بود. در ۷۷۸ هجری قمری به فارس رفت و از شاه شجاع مظفری کمک خواست. سال بعد به خراسان بازگشت و سبزوار را گرفت و دو سال حکومت آنجا را در دست داشت. خواجه علی مؤید با دشمنش امیر ولی در استرآباد علیه رکن‌الدین متحد شد و این دو توانستند رکن‌الدین را از سبزوار بیرون کنند.[2]
منابع
- «رکن الدین». لغت‌نامهٔ دهخدا. دریافت‌شده در ۱۲ فروردین ۱۴۰۰.
- «درویش رکن الدین». ویکیجو، دانشنامه آزاد پارسی. دریافت‌شده در ۱۲ فروردین ۱۴۰۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.