داریوش ضرغامی

داریوش ضرغامی در سال ۱۳۳۹ وارد دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش شد. او تا سال ۱۳۵۴ در نیروی زمینی ارتش خدمت کرده و پس از طی دوره عالی، جهت تشکیل گردان‌های تکاوران دریایی از بین ۸۶ نفر داوطلب به عنوان نخستین نفر انتخاب شد. ضرغامی در مرکز آموزش تکاوران منجیل دوره تکاوری را به پایان رساند و در همان‌جا به عنوان فرماندهی آموزش مشغول به خدمت شد و در نهایت برای طی دوره عملیات آبی و خاکی و ستاد، به آمریکا اعزام شد. وی در دوره‌های آموزشی خارج از کشور در میان افسران کشورهای مختلف با درجه ممتازی فارغ‌التحصیل شد و سپس به ایران برگشت. او از ۱۹ آذر ۱۳۵۷ در بوشهر به فرماندهی گردان تکاوران انتخاب شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز مجدداً در فرماندهی آموزش تکاوران دریایی مشغول به کار شد و سپس برای حفاظت از جزایر سه‌گانه با تیپ تفنگداران به خلیج فارس اعزام شد.[1]

پس از آغاز جنگ هشت ساله با گردانی ۲۷۰ نفره از تکاوران دریایی از مرکز آموزش منجیل به جبهه خرمشهر اعزام شد. از روز سی‌ام صحنه جنگ تغییر کرد. ۳۰۰ نفر از تکاوران شهید و مجروح شدند و در پایان روز چهارم آبان ۱۳۵۹ عقب‌نشینی آغاز شد. نیمی از شهر به دست عراق افتاد. در نبرد خرمشهر از گردان ۲۷۰ نفره ضرغامی ۲۵۳ نفر کشته یا زخمی شدند.[3]

برای شکستن حصر آبادان ضرغامی و صمدی با فرماندهان ارتش و سپاه وارد شور شدند و حمله پارتیزانی و شناسایی وظیفه تکاوران دریایی شد. ناخدا ضرغامی و ناخدا صمدی، یکی ارشد و دیگری معاون، به کار فرماندهی تکاوران مشغول شدند. پنج عملیات نفوذ در خاک عراق بارمز «چشم دشمن» برای شناسایی مواضع موشکی مأموریتی بود که تکاوران زیر نظر ناخدا ضرغامی به اجرا درآوردند. پس از عملیات ثامن‌الائمه در مهر ماه ۱۳۶۰ آبادان آزاد شد. کارهای او باعث شد صدام برای سرش جایزه تعیین کند.[2][1]

دی ماه ۱۳۹۷، داریوش ضرغامی از میهمانان همایش تکاوران دریایی ارتش و مدافعان خرمشهر بود که در هنگام سخنرانی سکته قلبی کرد و همان شب در اثر ایست قلبی در بیمارستان جان باخت.[4]