داروخانه

داروخانه، دواخانه، یا دِراگ اِستور (به انگلیسی: Drugstore) یک فروشگاه خرده‌فروشی است که دارو، محصولات بهداشتی و آرایشی، و تجهیزات پزشکی ساده و جانبی به فروش می‌رساند. در صورتی‌که داروی مورد نیاز خطرناک باشد یا استفاده از آن نیاز به نظر پزشک داشته باشد، داروخانه حتماً از مشتری نسخه پزشک را درخواست می‌کند.

داروخانه باید زیر نظر دکتر داروساز اداره شود.

یک داروساز که به آن مسئول فنی داروخانه گفته می‌شود همواره در داروخانه حضور دارد و چگونگی مصرف دارو، عوارض جانبی و موارد دیگر را برای بیمار توضیح می‌دهد. همچنین داروساز می‌تواند در صورت مشاهده تداخل دارویی، از پیچیدن نسخه خودداری کرده و نسخه را به پزشک مرجوع نماید.

ایرانیان باستان مار را نشانهٔ زندگی و سلامتی می‌دانستند و جام را نشانهٔ دوستی. آن‌ها در جشن‌ها و مراسم، شربت را در جامی می‌ریختند و به نشانهٔ سلامتی می‌نوشیدند، آنها به کسی که حال خوشی نداشت و در بستر بیماری بود، بیمار می‌گفتند یعنی فاقد مار، یعنی بدون زندگی و سلامتی؛ بنابراین مار که سمبل زندگی بود، در جام سلامتی نشان تندرستی و شفا محسوب می‌شد.

اولین مغازه داروخانه عمومی هشتم ژوئیه در سال ۷۰۷ میلادی در شهر بغداد تأسیس و در غرب حدود قرن هجدهم بوده‌است.[1]

پیش از تأسیس داروخانه، پزشکان خود دارو به بیمار می‌دادند. نخستین دانشکده داروسازی جهان در سال ۱۸۲۱ در فیلادلفیا دایر شد.

داروهای OTC
داروخانه جدید در پراگ پایتخت کشور چک

داروهای OTC به داروهایی گفته می‌شود که بنا به کارایی و خواص آن نیازی به نسخه پزشک معالج نیست و بیمار می‌تواند جهت دسترسی به آن دارو مستقیماً به داروخانه مراجعه کند. {درکل یعنی [داروی آزاد]} نماید."otc" مخفف کلمه over-the-counter است به معنای فروش دارو بدون نسخه پزشک است که شخص با خوردن بی‌مورد آن داروها می‌تواند دچار مشکلات عدیده شود.

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. «دانش‏گسترى در تمدن اسلامى». پرتال جامع علوم انسانی.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ داروخانه موجود است.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.