خودتوانی
خودتوانی،[1] خنثی تکراری یا تکرارشوندگی(به انگلیسی: Idempotence) در ریاضیات و علوم کامپیوتر، به ویژگی خنثی بودن تکرار یک رابطه (یا تابع یا عملیات) گفته می‌شود؛ یعنی اینکه تکرار، در نتیجه نهایی یا محتوای اطلاعات تغییری ایجاد نکند. ریشه پیدایش این عملیات در جبر مجرد و برنامه‌نویسی تابعی است. به عنوان مثال تابع قدرمطلق، «خنثی تکرار» است چون بدون تغییر نتیجه می‌توان آن را چندین بار بر روی خودش اعمال کرد (مثلاً |||۵-|||=|۵-|) و تکرار آن بر روی نتیجهٔ نهایی بی اثر است. نمونهٔ دیگری از این عملیات، پروتکل انتقال ابرمتن است که بدون تغییر در محتوای صفحات، می‌توان بارها آن را درخواست و مشاهده کرد.
جستارهای وابسته
منابع
- «عنصر خودتوان» [ریاضی] هم‌ارزِ «idempotent element»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ عنصر خودتوان)
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Idempotence». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.