خلیل کویکی

تاکنون در بیش از 15 نمایشگاه انفرادی و بیش از 100 نمایشگاه گروهی شرکت کرده است:

• گالری ضرابی، ۱۳۷۲.
• فرهنگسرای ابن سینا، ۱۳۷۹.
• نگارخانه دانشگاه شریعتی، ۱۳۸۴.
• گالری محجوبی، ۱۳۸۶.
• پاریس (سیته)، ۱۳۸۹.
• گالری امروز، ۱۳۸۹.
• کالری هور، ۱۳۹۰.
• موسسۀ فرهنگی اکو، ۱۳۹۱.
• اربیل (کردستان عراق)، ۱۳۹۱.
• سلیمانیه (کردستان عراق، ۱۳۹۲.

خلیل کوییکی در آثارش به مضامین عرفانی می‌پردازد و در بسیاری از تابلوهایش اشعار مولانا و حافظ را دستمایۀ کار خود قرار داده‌است.[3] وی در رابطه با نقاشیخط و نیز آثار خود چنین می‌گوید:

هدف از نقاشیخط این بوده است که نقاشیخط خودش به سمت انتزاع برود و تلاشم این بوده است که آن زبان انتزاع که در نوشتار خط ایرانی وجود دارد به سمت مضامین هم بکشانم .

تلاش شده است که از شاکله خوشنویسی خارج شود به سمت شعور خوشنویسی حرکت کنم که برگرفته از فرهنگ غنی ایرانی است...

خوشنویسی عبارت است از پذیرفتن تقیداتی در نوشتار است یعنی وقتی که خوشنویسی می کنیم باید بدانیم که یکسری قوانین را باید رعایت کنیم.[4]

• رسانۀ مجازی استان کرمانشاه، نگاه مدیا؛ دربارۀ خلیل کویکی.