خاموشی (اخترشناسی)

خاموشی اصطلاحی است در اخترشناسی برای توصیفِ جذب و پراکندگی تابش الکترومغناطیسی بوسیله ماده (غبار و گاز) میانِ یک جرم آسمانیِ ساطع کننده و بیننده. خاموشی بین ستاره‌ای، خاموشی کهکشانی نیز نامیده می‌شود وفتی در کهکشان راه شیری روی دهد. نخستین مشاهده این نوع انقراض در کهکشان راه شیری در سال ۱۹۳۰ توسط رابرت یولیوس ترامپلر گزارش شد.[1][2]

در سال ۱۸۶۷ تاثیرات این رخداد توسط فریدریش گئورگ ویلهلم فون اشتروو گزارش شد.[3]

پانویس

Trumpler، R. J. (۱۹۳۰). «Preliminary results on the distances, dimensions and space distribution of open star clusters». Lick Observatory Bulletin. ۱۴ (۴۲۰): ۱۵۴&ndash, ۱۸۸. بیبکد:1930LicOB.420..154T.
Karttunen، Hannu (۲۰۰۳). Fundamental astronomy. Physics and Astronomy Online Library. Springer. ص. ۲۸۹. شابک ۹۷۸-۳-۵۴۰-۰۰۱۷۹-۹. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
Struve, F. G. W. 1847, St. Petersburg: Tip. Acad. Imper. , 1847; IV, 165 p. ; in 8. ; DCCC.4.211

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Trumpler، R. J. (۱۹۳۰). «Preliminary results on the distances, dimensions and space distribution of open star clusters». Lick Observatory Bulletin. ۱۴ (۴۲۰): ۱۵۴&ndash, ۱۸۸. بیبکد:1930LicOB.420..154T.

[Karttunen2003-2] Karttunen، Hannu (۲۰۰۳). Fundamental astronomy. Physics and Astronomy Online Library. Springer. ص. ۲۸۹. شابک ۹۷۸-۳-۵۴۰-۰۰۱۷۹-۹. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)

[3] Struve, F. G. W. 1847, St. Petersburg: Tip. Acad. Imper. , 1847; IV, 165 p. ; in 8. ; DCCC.4.211