حلقه اینشتین
در اخترشناسی رصدی، حلقه اینشتین عبارت است از تغییر شکل نور رسیده از یک منبع (مثل کهکشان یا ستاره) به یک حلقه، که از همگرایی گرانشی نور منبع توسط یک جرم بسیار بزرگ (مانند یک کهکشان دیگر یا سیاهچاله) ناشی می شود. این پدیده وقتی روی می دهد که منبع، عدسی گرانشی و ناظر، هر سه در یک خط قرار بگیرند. نخستین حلقه اینشتین کامل با همکاری اخترشناسان دانشگاه منچستر و تلسکوپ فضایی هابل ناسا در سال ۱۹۹۸ کشف شد و بی۱۹۳۸+۶۶۶ نام نهاده شد.[1]
| همگرایی گرانشی |
|---|
 |
|
آشنایی فرمالیسم همگرایی قوی ریزهمگرایی همگرایی ضعیف |
منابع
- "A Bull's Eye for MERLIN and the Hubble". University of Manchester. 27 March 1998.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.