جیمز برایس

جیمز برایس (انگلیسی: James Bryce, 1st Viscount Bryce‎; ۱۰ مهٔ ۱۸۳۸ – ۲۲ ژانویه ۱۹۲۲(1922-01-22) ) سیاستمدار، مورخ، و حقوق‌دان اهل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند بود. او عضو حزب لیبرال بریتانیا بود.

بسیار محترم جیمز برایس OM GCVO PC FRS FBA
برایس در ۱۹۰۲
سفیر بریتانیا در آمریکا
مشغول به کار ۱۹۰۷ – ۱۹۱۳
پادشاه	ادوارد هفتم جرج پنجم
رئیس‌جمهور	تئودور روزولت ویلیام هووارد تفت
نخست‌وزیر	هنری کمپل-بانرمن هربرت هنری اسکویت
پس از	مورتیمر دیورند
وزیر اول ایرلند
مشغول به کار ۱۰ دسامبر ۱۹۰۵ – ۲۳ ژانویه ۱۹۰۷
پادشاه	ادوارد هفتم
نخست‌وزیر	هنری کمپل-بانرمن
پیش از	آگوستین بیرل
رئیس شورای تجارت
مشغول به کار ۲۸ مه ۱۸۹۴ – ۲۱ ژوئن ۱۸۹۵
پادشاه	ملکه ویکتوریا
نخست‌وزیر	آرچیبالد پریمروز
کنسول لنکستر
مشغول به کار ۱۸ اوت ۱۸۹۲ – ۲۸ مه ۱۸۹۴
پادشاه	ملکه ویکتوریا
نخست‌وزیر	ویلیام اوارت گلدستون
معاون وزیر امور خارجه
مشغول به کار ۷ فوریه ۱۸۸۶ – ۲۰ ژوئیه ۱۸۸۶
پادشاه	ملکه ویکتوریا
نخست‌وزیر	ویلیام اوارت گلدستون
اطلاعات شخصی
زاده	۱۰ مهٔ ۱۸۳۸ بلفاست
درگذشته	۲۲ ژانویهٔ ۱۹۲۲ (۸۳ سال) سیدموث
ملیت	پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند
حزب سیاسی	حزب لیبرال بریتانیا
محل تحصیل	دانشگاه گلاسگو، دانشگاه آکسفورد
پیشه	سیاستمدار
تخصص	استاد دانشگاه
امضا

برایس ایرلندیالاصل بود و در بلفاست متولد شد. پدرش استاد دانشگاه حقوق بود، او تحصیلاتش را در دانشگاه گلاسکو و دانشگاه آکسفورد انجام داد. سال ۱۸۷۰–۱۸۹۰ به عنوان رئیس کرسی حقوق شهروندی دانشگاه آکسفورد و سال‌های طولانی به عنوان نماینده مجلس و وزیر در وزارتخانه‌های مختلف خدمت کرد. در سال ۱۸۶۲ با انتشار کتاب «امپراتوری مقدس روم» به عنوان مورخ مشهور شد. مهم‌ترین اثر او در زمینهٔ اندیشه‌های سیاسی دموکراسی مدرن (۱۹۲۱) است. وی دموکراسی را حکومتی می‌دانست که در آن ارادهٔ اکثریت مردم حاکمیت پیدا می‌کند. به نظر او مسئله اصلی دموکراسی نه چگونگی تأمین حقوق و آزادی‌های فردی، بلکه چگونگی تحقق بخشیدن کامل و مؤثر به حاکمیت مردم است.[1] در سال ۱۹۰۷ به نشان برتر ادبی «نشان مریت» انگلستان مفتخر شد و طی سال‌های ۱۹۰۷–۱۹۰۴ به عنوان سفیر انگلستان در آمریکا خدمت نمود. وی همچنین برندهٔ همکار انجمن سلطنتی شده‌است. او در ۱۹۲۲ درگذشت.