جک تایر

جک تایر در هفده سالگی با پدر و مادرش و خدمتکاری به نام مارگارت فلمینگ به اروپا سفر کرد. آنها چهارشنبه ۱۰ آوریل ۱۹۱۲ سوار کشتی تایتانیک شدند تا به نیویورک برگردند. اتاق جک کنار پدر و مادرش بود. در ساعت ۲۳:۴۰، پس از برخورد کشتی با کوه یخ، او لباس پوشید و به یک عرشه رفت تا ببیند چه اتفاقی افتاده‌است. او که چیزی پیدا نکرد، به سمت محل برخورد کشتی رفت، جایی که می‌توانست آثار برخورد کشتی با کوه یخ را ببیند. تایلر والدین خود را، بیدار کرد. آنها که متوجه شدند کشتی در حال غرق شدن است، آنها به اتاقهای خود بازگشتند تا لباس گرمتر و جلیقه نجات بپوشند. آنها به عرشه برگشتند، اما تایلر پدر و مادرش را گم کرد. پس از جستجوی کوتاه، وی احتمال داد که که آنها سوار قایق نجات شده‌اند. جک تایر با میلتون لانگ، همسفر او که چند ساعت قبل از غرق شدن کشتی همدیگر را ملاقات کرده بودند، دوباره همدیگر را دیدند. لانگ و تایر هر دو تلاش کردند سوار قایق نجات شوند، اما به دلیل قانون اولویت اول زن‌ها و بچه‌ها نتوانستند سوار قایق نجات شوند. تایلر پیشنهاد داد که از کشتی بپرند، زیرا شناگر خوبی بود، اما چون لانگ شنا بلد نبود با این تصمیم او مخالفت کرد. جک تایر به درون آب پرید و، توانست به یکی از آخرین قایق‌های نجات برسد.

پس از گذراندن شب در قایق نجات او چنان پریشان و یخ زده بود که متوجه نشد که مادرش در قایق نجات در آن نزدیکی‌ها است. کشتی کارپاتیا، اولین کشتی نجات ساعت ۸:۳۰ دقیقه صبح به آن‌ها می‌رسد و جک تایر از غرق شدن کشتی تایتانیک جان سالم به در می‌برد ولی پدر مادرش غرق شدند.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jack Thayer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ مه ۲۰۲۱.