جواد بطحایی

جواد بطحایی در خانواده ای هنردوست متولد شد و موسیقی را از کودکی نزد پدر و برادرانش آموخت. پدرش مهدی بطحایی نوازندهٔ تار[1] و برادرانش نیز با موسیقی آشنا بودند.

وی تئوری و سلفژ را نزد غلامحسین ظهیرالدینی فرا گرفت و در سال ۱۳۵۸ جهت تحصیل موسیقی وارد دانشکده هنرهای زیبا شد و از محضر استادانی چون مجید کیانی، فرامرز پایور و پرویز مشکاتیان بهره برد. او ساز نی را نیز ادامه داده و ردیف‌های آوازی را نزد عبدالنقی افشارنیا به پایان رسانید.[1]

او دو فرزند به نامهای سینا و نیما دارد که هر دو از نوازندگان سنتور می‌باشند[1].

جواد بطحایی از سال ۱۳۷۲ به گروه آوا پیوست و به همراه محمد رضا شجریان کنسرتهایی در شهرهای مختلف ایران و کشورهای امارت متحده، دانمارک، سوئد، آلمان، هلند، اتریش نروژ و انگلستان اجرا کرد که حاصل آن در آثار رسوای دل، آهنگ وفا و آرام جان ارائه شد.[1] او از سال ۱۳۸۰ گروه نوای دل را تشکیل داد و با همراهی استاد حسن ناهید اجراهای متعددی را در شهرهای کشور با خوانندگانی چون سالار عقیلی، علیرضا قربانی، فاضل جمشیدی و مجتبی عسگری را به روی صحنه برد.

وی سال‌ها در هنرستان موسیقی پسران به تدریس اشتغال داشته و هنر سنتور سازی را نیز تجربه کرده و در ساختن این ساز نیز دستی توانا دارد.