جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران

جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران یک سازمان غیرانتفاعی ایرانی و عضوی از نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر است و در داخل کشور ایران و در برخی موارد در دیگر مناطق جهان به فعالیت‌های امدادی و بشردوستانه فعالیت دارد. هلال‌احمر طبق وظایف بین‌المللی خود (کمیته بین‌المللی صلیب سرخ) باید در مواقع بروز بحران‌هایی نظیر سیل، زلزله و جنگ و غیره در داخل و خارج مرزها به امدادرسانی و خروج مصدومان و قربانیان این حوادث کمک کند. شماره تلفن امداد و نجات هلال احمر۱۱۲ می‌باشد.[1][2] هلال احمر جمهوری اسلامی ایران دارای سازمان‌های زیرشاخه متعددی است که طیف گسترده‌ای از خدمات پزشکی، بهداشتی، آموزشی و امدادی را در بر می‌گیرند.

جمعیت هلال احمر
جمهوری اسلامی ایران
نام پیشینشیر و خورشید سرخ
بنیان‌گذاری۱۳۰۱
گونهسازمان ناسودبر، سازمان مردم‌نهاد
هدفبشردوستانه
ستادتهران
محدودهٔ فعالیت
ایران، خاورمیانه، آفریقا
وبگاه
نام پیشین
شیر و خورشید سرخ

تاریخچه

در سال ۱۸۷۶ میلادی یا ۱۲۵۴ تا ۱۲۵۵ شمسی، دولت عثمانی، به جای نشان صلیب سرخ، از پرچم عثمانی و علامت هلال استفاده کرد. بعدها بسیاری از کشورهای اسلامی، هلال را به عنوان نشان جمعیت ملی امداد و نجات خود بکار بردند. دولت ایران در سال ۱۹۸۰ میلادی یا ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ شمسی نیز این نشان را به جای نشان شیر و خورشید سرخ پذیرفت.

از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ تا امروز

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، تغییرات وسیعی در ساختار، ماهیت و وظایف جمعیت به‌وجود آمد. نخستین تغییر اساسی ساختار جمعیت پس از انقلاب، تفکیک مراکز بهداشتی-درمانی از جمعیت بود. بر اساس مصوبه دولت موقت، در اسفند ۱۳۵۷، کلیه موسسات درمانی و بهداشتی شامل ۲۲۴ بیمارستان، ۱۷۳ درمانگاه مستقل و مرکز اورژانس، ۷۷ اندرزگاه، ۱۵ مرکز مستقل انتقال خون و ۳۰ مرکز آموزش پرستاری، مامایی، بهیاری و پزشکی به همراه چندین پرورشگاه و خانه کودک، از جمعیت منفک و با حفظ مالکیت جمعیت به وزارت بهداری و بهزیستی وقت انتقال یافت. این مصوبه باعث تغییر سیاست‌های کلی جمعیت و توقف تمامی فعالیت‌های درمانی و حمایتی آن شد. همچنین بر پایهٔ مصوبه‌های بعدی هیئت دولت، مراکز مختلف پژوهشی-حمایتی جمعیت به وزارت بهداری واگذار شدند و برخی از امکانات ترابری هوایی و دریایی از جمله هواپیماهای جمعیت به سایر نهادها واگذار شد.[3] در سال‌های آغازین انقلاب، بسیاری از اموال و املاک جمعیت به بهانه تشابه ظاهری نشان جمعیت با آرم شاهنشاهی و با استدلال وابستگی جمعیت به رژیم پیشین، توسط نهادهای گوناگون تصرف شدند. پس از این تغییرات، نخستین اساسنامه جمعیت هلال احمر در سال ۱۳۵۹ به تصویب رسید. در اوایل سال ۱۳۵۹ دکتر علی بهزادنیا با به عهده گرفتن مسئولیت جمعیت، تا حد امکان به بازسازی دوباره ساختار آن پرداخت.[3] در دی ۱۳۶۲ برابر ماده واحده مصوب مجلس شورای اسلامی، عنوان جمعیت به «جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران» تغییر یافت.[4]

نشان
نشان جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران

دولت ایران در سال ۱۳۰۱ جمعیت ملی خود را تأسیس کرد، ولی به جای استفاده از نشان صلیب سرخ یا هلال‌احمر علامت شیر و خورشید سرخ را به عنوان نشان جمعیت خود انتخاب کرد. علامت شیر و خورشید در کنفرانس ژنو در سال ۱۹۲۹ به عنوان نشان سوم مورد حمایت بین‌المللی، به تصویب رسید. از آن پس ۳ نشان صلیب سرخ، هلال‌احمر و شیر و خورشید سرخ به عنوان نشانه‌های رسمی و بین‌المللی شناخته شدند و نهایتاً در متن کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو مصوب ۱۹۴۹ به عنوان نشان‌های ۳ گانهٔ بین‌المللی که تحت حمایت حقوق بین‌الملل بشردوستانه قرار دارد به تصویب رسید.[5]

  • نشانواره هلال احمر

پس از انقلاب ۱۳۵۷ و در سال ۱۳۵۹، دولت ایران با ارسال نامه‌ای به دولت سوئیس به عنوان امین و نگاهدارنده قراردادهای چهارگانه ژنو، اعلام کرد که استفاده از شیر و خورشید سرخ را به حالت تعلیق درآورده و به جای آن از نشان هلال‌احمر استفاده خواهد کرد.

ارکان ساختاری

جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران دارای چندین سازمان زیرمجموعه می‌باشد:

  • ستاد جمعیت هلال احمر
  • حوزه نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال احمر
  • حوزه دبیرکل جمعیت هلال احمر
  • سازمان امداد و نجات
  • سازمان جوانان
  • سازمان داوطلبان
  • سازمان تدارکات پزشکی
  • معاونت بهداشت، درمان و توانبخشی[6]
  • هیئت پزشکی حج
  • مؤسسه آموزش عالی هلال ایران
  • شرکت سرمایه‌گذاری هلال
  • شرکت نساجی هلال
  • روزنامه شهروند
  • جمعیت‌های هلال احمر استانی

رؤسای سازمان

مدیرعامل‌ها، رؤسا و سرپرست‌های موقت جمعیت عبارتند از:[7]

مأموریت‌ها

داخلی
  • حوادث طبیعی مانند: سیل، زلزله، توفان، گردباد، و…
  • حوادث انسان ساخت مانند: جنگ، اغتشاشات شهری، آوارگی، شکست سدها، حوادث جاده ای، ریلی و هوایی و دریایی






بین‌المللی

جستارهای وابست

پانویس
  1. «دلایل مخالفت سازمان نظام پرستاری با طرح سلامت یار/حرکات ضدپرستاری وزارت بهداشت> پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان نظام پرستاری جمهوری اسلامی ایران 11581». پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان نظام پرستاری. ۲۰۱۶-۰۴-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۱۰.
  2. نیوز، سلامت (۲۰۱۶-۰۴-۰۹). «دلایل مخالفت نظام پرستاری با طرح سلامت یارِ هلال احمر». سلامت نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۱۰.
  3. حاتمی و همکاران ۱۳۸۳، ص ۱۴۹ (=صفحات کتاب در جلد ۱)
  4. حاتمی و همکاران ۱۳۸۳، ص ۱۵۰ (=صفحات کتاب در جلد ۱)
  5. آشنایی با تاریخچه هلال احمر همشهری آنلاین
  6. «تأسیس سازمان سلامت هلال‌احمر در گرو طرح تحول». ایسنا. ۲۰۱۴-۰۸-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۸-۳۱.
  7. پیام هلال (۲۳۸)، ص. ۲، ۲۵ شهریور ۱۳۹۲ پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک); از |مقاله= صرف‌نظر شد (کمک)

منابع
  • حاتمی و همکاران، حسین (۱۳۸۳)، کتاب جامع بهداشت عمومی (جلد اول)، تهران: انتشارات ارجمند، شابک ۹۶۴۵۸۵۵۸۲۹-امیرطاهاصبا

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.