جفت کوپر
در فیزیک ماده چگال، یک زوج کوپر یا زوج BCS شامل یک جفت الکترون (و یا فرمیون‌های دیگر) است که در دماهای پایین به صورت مشخصی در قید یکدیگر قرار دارند و برای اولین بار در سال ۱۹۶۵ توسط فیزیکدان آمریکایی لئون کوپر توضیح داده شد.[1] کوپر نشان داد که یک جاذبهٔ تصادفی کوچک بین الکترون‌ها در یک فلز می‌تواند باعث یک حالت جفت شده از الکترون‌ها گردد که دارای انرژی کمتری از انرژی فرمی است و این به معنای مقید بودن این زوج است. در در ابررساناهای متعارف، این جاذبه ناشی از برهم کنش الکترون-فونون است. براساس نظریه BCS که توسط جان باردین، لئون کوپر، و جان شریفر ارائه شد و جایزه نوبل در سال ۱۹۷۲ را برای آنها به ارمغان آورد، حالت زوج کوپر باعث بروز ابررسانایی می‌شود.[2]
جستارهای وابسته
منابع
- Cooper, Leon N. (1956). "Bound electron pairs in a degenerate Fermi gas". Physical Review. 104 (4): 1189–1190. Bibcode:1956PhRv..104.1189C. doi:10.1103/PhysRev.104.1189.
- Nave, Carl R. (2006). "Cooper Pairs". Hyperphysics. Dept. of Physics and Astronomy, Georgia State Univ. Retrieved 2008-07-24.
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.