جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین کارگردان
جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین کارگردان (ایتالیایی: David di Donatello per il miglior regista) یکی از جوایز دیوید دی دوناتلو که از سال ۱۹۵۶ تاکنون به بهترین کارگردان ایتالیا داده می‌شود.
دهه ۱۹۵۰
| سال | کارگردان فیلم |
|---|---|
| ۱۹۵۶ | جانی فرانچولینی – Racconti romani |
| ۱۹۵۷ | فدریکو فلینی – شب‌های کابیریا |
| ۱۹۵۸ | جایزه داده نشد |
| ۱۹۵۹ | آلبرتو لاتوادا – تمپست |
دهه ۱۹۶۰
| سال | کارگردان فیلم |
|---|---|
| ۱۹۶۰ | فدریکو فلینی – زندگی شیرین |
| ۱۹۶۱ | میکل‌آنجلو آنتونیونی – شب |
| ۱۹۶۲ | ارمانو اولمی – Il Posto |
| ۱۹۶۳ | ویتوریو دسیکا – گوشه‌نشینان آلتونا |
| ۱۹۶۴ | پیترو جرمی – گمراه و رهاشده |
| ۱۹۶۵ | ویتوریو دسیکا – ازدواج به سبک ایتالیایی فرانچسکو رزی – The Moment of Truth |
| ۱۹۶۶ | آلساندرو بلازتی – Me, Me, Me... and the Others پیترو جرمی – پرندگان، زنبورهای عسل و ایتالیایی‌ها |
| ۱۹۶۷ | لوئیجی کومنچینی – Misunderstood |
| ۱۹۶۸ | کارلو لیتزانی – Bandits in Milan |
| ۱۹۶۹ | فرانکو زفیرلی – رومئو و ژولیت |
دهه ۱۹۷۰
| سال | کارگردان فیلم |
|---|---|
| ۱۹۷۰ | جیلو پونته‌کوروو – کوئیمادا |
| ۱۹۷۱ | لوکینو ویسکونتی – مرگ در ونیز |
| ۱۹۷۲ | سرجو لئونه – سرت را بدزد، احمق! فرانکو زفیرلی – برادر خورشید، خواهر ماه |
| ۱۹۷۳ | لوکینو ویسکونتی – لودویگ |
| ۱۹۷۴ | فدریکو فلینی – آمارکورد |
| ۱۹۷۵ | دینو ریسی – بوی خوش زن |
| ۱۹۷۶ | ماریو مونیچلی – My Friends فرانچسکو رزی – Illustrious Corpses |
| ۱۹۷۷ | ماریو مونیچلی – An Average Little Man والریو زورلینی – صحرای تاتارها |
| ۱۹۷۸ | اتوره اسکولا – یک روز بخصوص |
| ۱۹۷۹ | فرانچسکو رزی – Christ Stopped at Eboli |
دهه ۱۹۸۰
| سال | کارگردان فیلم |
نامزد |
|---|---|---|
| ۱۹۸۰ | مارکو بلوکیو – جهش در تاریکی جیلو پونته‌کوروو – Ogro |
|
| ۱۹۸۱ | فرانچسکو رزی – سه برادر |
لوئیجی کومنچینی – Voltati Eugenio اتوره اسکولا – شور عشق |
| ۱۹۸۲ | مارکو فرری – داستان‌های جنون معمولی |
Salvatore Piscicelli – Le occasioni di Rosa کارلو وردون – Talcum Powder |
| ۱۹۸۳ | برادران تاویانی – شب سن لورنزو |
جانی آملیو – Colpire al cuore اتوره اسکولا – آن شب در وارن |
| ۱۹۸۴ | اتوره اسکولا – مجلس رقص |
فدریکو فلینی – And the Ship Sails On نانی لوی – Where's Picone? |
| ۱۹۸۵ | فرانچسکو رزی – کارمن |
پوپی آواتی – Impiegati برادران تاویانی – Kaos |
| ۱۹۸۶ | ماریو مونیچلی – Speriamo che sia femmina |
فدریکو فلینی – جینجر و فرد نانی مورتی – The Mass Is Ended |
| ۱۹۸۷ | اتوره اسکولا – خانواده |
پوپی آواتی – Regalo di Natale فرانچسکو ماسلی – Storia d'amore |
| ۱۹۸۸ | برناردو برتولوچی – آخرین امپراتور |
فدریکو فلینی – Intervista نیکیتا میخالکوف – چشمان سیاه |
| ۱۹۸۹ | ارمانو اولمی – The Legend of the Holy Drinker |
مارکو ریسی – Mery per sempre جوزپه تورناتوره – سینما پارادیزو |
دهه ۱۹۹۰
| سال | کارگردان فیلم |
نامزد |
|---|---|---|
| ۱۹۹۰ | ماریو مونیچلی – Il male oscuro |
جانی آملیو – Open Doors پوپی آواتی – Storia di ragazzi e di ragazze فدریکو فلینی - صدای ماه نانی لوی - بچه‌های خیابان نانی مورتی - Red Lob |
| ۱۹۹۱ | مارکو ریسی – Ragazzi fuori ریکی توناتزی – اولترا |
Francesca Archibugi – Towards Evening دنیله لوکتی – The Yes Man گابریله سالواتورس - مدیترانه |
| ۱۹۹۲ | جانی آملیو – بچه‌های دزدیده‌شده |
مارکو ریسی – Il muro di gomma کارلو وردون – Maledetto il giorno che t'ho incontrato |
| ۱۹۹۳ | روبرتو فائنتسا – Jonah Who Lived in the Whale ریکی توناتزی – The Escort |
Francesca Archibugi – The Great Pumpkin |
| ۱۹۹۴ | کارلو وردون – Perdiamoci di vista |
نانی مورتی – خاطرات عزیز Pasquale Pozzessere – Padre e figlio |
| ۱۹۹۵ | ماریو مارتونه – Nasty Love |
جانی آملیو – Lamerica آلساندرو دالاتری – Senza pelle |
| ۱۹۹۶ | جوزپه تورناتوره – The Star Maker |
برناردو برتولوچی – Stealing Beauty کارلو لیتزانی – Celluloide پائولو ویردزی - Ferie d'agosto |
| ۱۹۹۷ | فرانچسکو رزی – آتش‌بس |
روبرتو فائنتسا – Marianna Ucrìa ویلما لاباته – La mia generazione گابریله سالواتورس - نیروانا Maurizio Zaccaro - Il carniere |
| ۱۹۹۸ | روبرتو بنینی – زندگی زیباست |
ماریو مارتونه – Rehearsals for War پائولو ویردزی – Ovosodo |
| ۱۹۹۹ | جوزپه تورناتوره – افسانه ۱۹۰۰ |
برناردو برتولوچی – محصور جوزپه پیچونی – Fuori Dal Mondo |
دهه ۲۰۰۰
| سال | کارگردان فیلم |
نامزد |
|---|---|---|
| ۲۰۰۰ | سیلویو سولدینی – Bread and Tulips |
Marco Bechis – Olympic Garage ریکی توناتزی – Canone inverso |
| ۲۰۰۱ | گابریل موچینو – The Last Kiss |
مارکو تولیو جوردانا – One Hundred Steps نانی مورتی – اتاق پسر |
| ۲۰۰۲ | ارمانو اولمی – The Profession of Arms |
جوزپه پیچونی – Light of My Eyes سیلویو سولدینی – Brucio nel vento |
| ۲۰۰۳ | پوپی آواتی – Incantato |
مارکو بلوکیو – لبخند مادر من متئو گارونه – L'imbalsamatore گابریل موچینو - مرا به خاطر بسپار، عشق من فرزان ازپتک - Facing Windows |
| ۲۰۰۴ | مارکو تولیو جوردانا – بهترین دوران جوانی |
پوپی آواتی – La rivincita di Natale مارکو بلوکیو – Good Morning, Night سرجو کاستلیتو - Don't Move متئو گارونه - اولین عشق |
| ۲۰۰۵ | پائولو سورنتینو – پیامدهای عشق |
جانی آملیو – The Keys to the House Davide Ferrario – Dopo mezzanotte Andrea Frazzi, Antonio Frazzi - A Children's Story فرزان ازپتک - Cuore Sacro |
| ۲۰۰۶ | نانی مورتی – The Caiman |
Antonio Capuano – Mario's War میکله پلاچیدو – Romanzo Criminale سرجیو روبینی - La terra کارلو وردون - Il mio miglior nemico |
| ۲۰۰۷ | جوزپه تورناتوره – زن ناشناخته |
مارکو بلوکیو – The Wedding Director Emanuele Crialese – Nuovomondo دنیله لوکتی - برادرم تنها فرزند است ارمانو اولمی - Centochiodi |
| ۲۰۰۸ | آندره‌آ مولایولی – La Ragazza del Lago |
کریستینا کومنچینی – سیاه و سفید Antonello Grimaldi – Quiet Chaos Carlo Mazzacurati - La giusta distanza سیلویو سولدینی - Days and Clouds |
| ۲۰۰۹ | متئو گارونه – گومورا |
پوپی آواتی – Giovanna's Father Fausto Brizzi – Ex Giulio Manfredonia - Si può fare پائولو سورنتینو - ایل دیوو |
دهه ۲۰۱۰
| سال | کارگردان فیلم |
نامزد |
|---|---|---|
| ۲۰۱۰ | مارکو بلوکیو – Vincere |
Giorgio Diritti – The Man Who Will Come فرزان ازپتک – Loose Cannons جوزپه تورناتوره - Baarìa پائولو ویردزی - The First Beautiful Thing |
| ۲۰۱۱ | دنیله لوکتی – زندگی ما |
مارکو بلوکیو – Sorelle Mai Saverio Costanzo - The Solitude of Prime Numbers Claudio Cupellini – Una vita tranquilla Michelangelo Frammartino - Le Quattro Volte Paolo Genovese – Immaturi ماریو مارتونه - Noi credevamo Luca Miniero - Benvenuti al Sud |
| ۲۰۱۲ | برادران تاویانی – سزار باید بمیرد |
Emanuele Crialese – Terraferma مارکو تولیو جوردانا – Piazza Fontana: The Italian Conspiracy نانی مورتی - We Have a Pope پائولو سورنتینو - اینجا باید همان‌جا باشد |
| ۲۰۱۳ | جوزپه تورناتوره – بهترین پیشنهاد |
برناردو برتولوچی – Me and You متئو گارونه – واقعیت گابریله سالواتورس - Siberian Education Daniele Vicari - Diaz - Don't Clean Up This Blood |
| ۲۰۱۴ | پائولو سورنتینو – زیبایی بزرگ |
فرزان ازپتک – Fasten Your Seatbelts Carlo Mazzacurati - La sedia della felicità اتوره اسکولا – چقدر عجیبه اسمت فدریکو باشه پائولو ویردزی - Human Capital |
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «David di Donatello for Best Director». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.