جاده گرند ترانک

جاده گرند ترانک یکی از قدیمی‌ترین و طولانی‌ترین جاده‌های اصلی آسیا است.[1] برای بیش از دو هزار سال، این جاده اصلی مناطق شرقی و غربی مناطق شبه قاره هند را به هم وصل کرده‌است که باعث اتصال جنوب آسیا با آسیای مرکزی شده‌است. جاده گراند ترانک از چیتاگونگ در بنگلادش[2][3] شروع می‌شود و در جهت غرب به هاورا در بنگال غربی در هند و سپس در سراسر شمال هند ادامه می یابد و از طریق دهلی و سپس با گذر از امریتسار به لاهور در پاکستان و در جهت شمال به کابل در افغانستان می‌رسد.[4]

در زمان امپراتوری موریا از دهانه رود گنگ به سمت مرزهای شمال غربی امپراتوری جاده ای کشیده شد.[5] شیر شاه سوری هم در بازسازی و گسترش آن در قرن ۱۶ کوشید.[6] این جاده به‌طور قابل توجهی بین سال ۱۸۳۳ تا ۱۸۶۰ گسترش یافت.[7]

تاریخچه

اردوگاه امبلا در دوره راج بریتانیا.

نگارخانه

همچنین نگاه کنید

یادداشت

  1. Bhandari, Shirin (2016-01-05). "Dinner on the Grand Trunk Road". Roads & Kingdoms. Retrieved 2016-07-19.
  2. Steel, Tim (1 January 2015). "A road to empires". Dhaka Tribune. Retrieved 2016-07-19.
  3. Jhimli Mukherjee Pandey (15 September 2015). "Cuisine along G T Road". Calcutta: Times of India. Retrieved 2016-07-19.
  4. Khanna, Parag. "How to Redraw the World Map". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 2016-07-19.
  5. K. M. Sarkar (1927). The Grand Trunk Road in the Punjab: 1849-1886. Atlantic Publishers & Distri. pp. 2–. GGKEY:GQWKH1K79D6.
  6. Chaudhry, Amrita (27 May 2012). "Cracks on a historical highway". The Indian Express. Archived from the original on 22 May 2013.
  7. David Arnold (historian); Science, technology, and medicine in colonial India (New Cambr hist India v.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.