جئونگ جونگ اول از گوریو

پادشاه جونگ جونگ اول با نام وانگ یو به عنوان سومین پسر پادشاه تائجو وانگ گیون و ملکه شین میونگ بود او بعد از خلع برادرش هیه جونگ به پادشاهی رسید. او در سال 945 میلادی علیه برادرش هیه جونگ شورش کرد و تخت سلطنت را از او گرفت. وی قدرت فرماندهان و درباریان را در دربار محدود کرد؛ او بدون حمایت دانشجویان و نخبگان کائسونگ به قدرت رسید وی همچون مادرش به بودائیسم اعتقاد زیادی داشت و در سال 946 میلادی هزاران کیسه برنج به معابد کشور اهدا کرد. در سال 947 او خواستار انتقال پایتخت از کائسونگ به پیونگ یانگ شد اما موفق نشد. جونگ جونگ در اواخر سالهای سلطنت خود دچار بیماری روانی شد و توهم اینکه اطرافیانش قصد ترور او را دارند او را دیوانه کرد. او بیشتر برادرانش در قصر از جمله شاهزاده دهم وانگ یون را به همراه خانواده اش به قتل رساند، چون شاهزاده دهم مخالف او بود و اواخر عمرش دستور قتل برادر چهارم و تنی اش وانگ سو را داد ولی هرگز موفق به قتل او نشد. بعد از مرگ او وانگسو با نام گوآنگ جونگ به قدرت رسید.

ویکی‌پدیای انگلیسی