توتون‌ها

توتُن‌ها (به آلمانی: teuton؛ نیاژرمنی: Þeudanōz) برپایهٔ نوشته‌های کهن تاریخ‌نگاران یونانی و رومی، ژرمن‌تبارانی بودند که در شبه‌جزیره یوتلاند (گوت‌لند) می‌زیسته‌اند. اگرچه برخی چنین می‌پندارند که وابستگی نژادی آن‌ها به آلمانی‌ها درست نیست. بر پایه نقشه بطلمیوس آن‌ها در شبه‌جزیره یوتلاند در دانمارک زندگی می‌کردند که با دیدگاه پوپنیوس ملا که زادگاه آن‌ها را در اسکاندیناوی می‌دانست همسو بود. به هر روی آن‌ها بر این باور بودند که نام توتن‌ها از گستره‌ای در شمال دانمارک به نام تی برگرفته شده‌است .

راهی که توتن‌ها و کیمبرها در کوچ خود درپیش گرفتند

بیشتر از یک سده پیش از زایش مسیح بسیاری از توتن‌ها و تبارهای کیمبری به سوی جنوب و باختر دره رود دانوب کوچیدند. جایی که با امپراتوری رومی‌ها روبرو شدند. در سال‌های پایانی سده دوم پیش از میلاد گذر توتن‌ها و کیمبری‌ها از میان سرزمین گُل‌ها و یورش آن‌ها به رومی‌ها در ایتالیا نگاشته شده‌است. پس از چندین پیروزی پشت سر هم برای ارتش یورش آورنده ٬کیمبری و توتن ارتش‌های خود را از هم جدا کردند و پس از آن جداگانه از گائوس ماریوس سردار رومی در ۱۰۱ و ۱۰۲ سال پیش از میلاد شکست خوردند. پس از شکست توتن‌ها پادشاه آن‌ها به زنجیر کشیده می‌شود و همه زنان دربند شده آن‌ها خودکشی می‌کنند. از این رخداد در افسانه‌های رومی نیز به پاس دلاوری ستودنی آن‌ها بدست ژِروم یاد شده‌است. گفته شده که ۳۰۰ تن از زنان شوهردار توتن که به بردگی رومی‌ها درآمده بودند پس از این که از پذیرش درخواست رومی‌ها سرباز می‌زنند برای رهایی از دست آن‌ها نخست کودکان کوچک شان را می‌کشند و سپس در شب با دست‌های خود همدیگر را خفه می‌کنند.

نگاره‌ای از پایداری زنان توتنی از واگن فورت ۱۸۸۲