تقسیمات اداری ژاپن

استان تام (県 ken) معمول‌ترین نوع واحد استانی هستند و تعدادشان ۴۳ تاست.

پس از انحلال توکیوسیتی در ۱۹۴۳، از توکیو با عنوان کلانشهر (都 to) یاد می‌شود. توکیوفو (Tōkyō-fu، استان توکیو) به توکیوتو (Tōkyō-to؛ کلانشهر توکیو) ارتقا یافت و هر یک از مناطق سابق توکیوسیتی به مناطق ویژه ارتقا یافتند.

عنوان رسمی استان‌های کیوتو و اوساکا، استان مدنی (府 fu) است.

از هوکایدو با عنوان حوزه (道 dō) یاد می‌شود. این اصطلاح سابقاً به مناطقی از ژاپن اطلاق می‌شد که خود از چند ولایت تشکیل شده بودند.

زیراستان (支庁 shichō) نوعی واحد خودگردان در ژاپن است که متولی امور محلی که اهمیت استانی ندارند می‌باشد.

شهرستان (郡 gun) (به انگلیسی: district) در ژاپن واحدی است که عملاً از ۱۸۷۸ تا ۱۹۲۱ مورد استفاده قرار می‌گرفت و تقریباً مثل شهرستان‌های چین یا آمریکا بود. در دههٔ ۱۹۲۰ اختیارات امور از فرمانداری شهرستان‌ها به شهرداری شهرک‌ها و روستاها منتقل شد. امروزه از نام شهرستان‌ها عمدتاً برای آدرس‌های پستی و تعیین حوزه‌های انتخابیه استفاده می‌شود و جز از این‌ها کاربرد دیگری ندارند.

شهرها در ژاپن خود در چهار دسته قرار می‌گیرند که از بزرگ به کوچک عبارت‌اند از: شهر برگزیده، شهر محوری، شهر ویژه، و شهر معمولی

شهر برگزیده با حکم دولتی (政令指定都市 seirei shitei toshi) شهری است که بالای ۵۰۰٬۰۰۰ جمعیت داشته باشد و کابینهٔ ژاپن طبق مادهٔ ۲۵۲ بند ۱۹ قانون خودمختاری محلی آن را به چنین وضعیتی برگزیده باشد. شهرهای برگزیده خود از چند منطقه تشکیل می‌شوند و از اختیارات وسیعی که معمولاً در حیطهٔ کار استانداری‌ها قرار می‌گیرد برخوردارند. سایر شهرها چنین اختیاراتی ندارند.

شهر محوری (中核市 chūkakushi) جمعیتی بالغ بر ۳۰۰٬۰۰۰ نفر و مساحتی بالغ بر ۱۰۰ کیلومتر مربع دارد گرچه کابینهٔ ژاپن مجاز است برای شهرهایی با جمعیت کمتر از ۳۰۰٬۰۰۰ ولی بیشتر از ۲۰۰٬۰۰۰ نفر استثناها و ملاحظاتی قائل شود. اختیارات شهرهای محوری وسیع اما از شهرهای برگزیده کمتر است.

شهر ویژه (特例市 tokureishi) بالغ بر ۲۰۰٬۰۰۰ جمعیت دارد و اختیاراتش نسبت به شهر محوری کمتر است.

شهر (市 shi) واحدی محلی در تقسیمات اداری ژاپن است که حداقل ۵۰٬۰۰۰ نفر جمیعت داشته باشد، دست‌کم ۶۰ درصد خانوارها در یک منطقهٔ شهری متمرکز باشند، و دست‌کم ۶۰ درصد خانوارها در زمینهٔ تجاری، خدماتی، صنعتی، یا دیگر پیشه‌های شهری اشتغال داشته باشند. شهرها از نظر سلسله‌مراتب اداری همردیف شهرک‌ها (町 machi) و روستاها (村 mura) هستند و تنها وجه تمایزشان این است که شهرها جزو شهرستان (郡 gun) محسوب نمی‌شوند. شهرستان خود واحدی عمدتاً تشریفاتی است.

شهرک (町; chō or machi) واحدی محلی در تقسیمات اداری ژاپن است. از منظر جغرافیایی، شهرک در یک شهرستان معین واقع است.

روستا (村 mura, sometimes son) واحدی محلی در تقسیمات اداری ژاپن است. از منظر جغرافیایی، روستا در یک شهرستان معین واقع است. روستاها در ژاپن، در واقع، فراتر از یک نقطهٔ متمرکز جمعیتی هستند (تا حدودی شبیه دهستان در ایران). روستاها و شهرک‌ها واحدهای مجزایی درون شهرستان هستند که با یکدیگر همپوشانی ندارند ولی با هم تمام سطح شهرستان را می‌پوشانند. شهرستان‌ها و شهرها نیز با یکدیگر همپوشانی ندارند ولی با هم کل سطح کشور ژاپن را می‌پوشانند.

مناطق ویژه (特別区 tokubetsu-ku) ۲۳ واحد شهری هستند که هستهٔ اصلی و قسمت پرجمعیت توکیو را تشکیل می‌دهند. این مناطق در مجموع همان سطحی را اشغال می‌کنند که در اصل توکیوسیتی را تشکیل می‌داد. توکیوسیتی در سال ۱۹۴۳ منحل شد تا کلانشهر توکیو شکل بگیرد. این مناطق طبق قانون خودمختاری محلی ژاپن شکل گرفته‌اند و خاص توکیو می‌باشند.

منطقه (区 ku) به هر یک از مناطق شهرهای برگزیده در ژاپن گفته می‌شود. این تقسیم‌بندی خاص شهرهای برگزیده است و در دیگر انواع شهر موجود نیست.