تریاق

تریاق (به انگلیسی: Theriac) معجونی پزشکی است که اصالتاً توسط یونانیان قرن یکم میلادی فرموله شده و در جهان باستان در تمدن های ایران، چین و هند از طریق ارتباطات تجاری جاده ابریشمی معرفی و شناسانده شد.[1] این ماده، پادزهر یا اکسیری (دوای همه دردها) بود که به عنوان مترادفی برای پاناسئا (الهه درمانگری افسانه های یونان باستان) می توانست در نظر گرفته شود،[2] به گونه ای که در قرن ۱۶هم، آدام لونیسر نوشت است: سیر، تریاق روستایی یا دوای همه دردها بود.[3]

برای ماده بی اثر کننده سم، پادزهر را ببینید.
با تریاک اشتباه نشود.
آماده سازی تریاق: تصویر از Tacuinum sanitatis

پانویس
  1. Boulnois, Luce (2005). Silk Road: Monks, Warriors & Merchants. Hong Kong: Odyssey Books. p. 131. ISBN 962-217-721-2.
  2. Griffin, J.P. (2004). "Journal of Clinical Pharmacology, Volume 58 Issue 3 Page 317-325, September 2004 (Article Abstract)". British Journal of Clinical Pharmacology. Wiley. 58 (3): 317–25. doi:10.1111/j.1365-2125.2004.02147.x. PMC 1884566. PMID 15327592.
  3. A. Vogel, Plant Encyclopedia. s.v. "Allium sativum," (on-line text).

منابع
  • Hodgson, Barbara (2001), In the Arms of Morpheus: The Tragic History of Morphine, Laudanum and Patent Medicines, Firefly Books, ISBN 1-55297-540-1.
  • Majno, Guido (1991), The Healing Hand: Man and Wound in the Ancient World, Harvard University Press, pp. 413–417, ISBN 0-674-38331-1.
  • Schafer, Edward H. (1985), The Golden Peaches of Samarkand: A Study of T'Ang Exotics, University of California Press, ISBN 0-520-05462-8.

مطالعه بیشتر
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.