تاریخ یهودیان در لوکزامبورگ

تا ژانویه 2016 پیرامون ۱۲۰۰هزار یهودی یعنی معادل 0.23 درصد از کل جمعیت لوکزامبورگ به عنوان اقلیت مذهبی در لوکزامبورگ زندگی می کنند. همچنین یهودیت پس از کاتولیسیزم، پروتستانتیسم، کلیسای ارتدکس شرقی و اسلام، پنجمین مذهب بزرگ لوکزامبورگ می‌باشد. این از سوی دولت هم به عنوان یکی از ادیان قانونی مورد پشتیبانی است. یهودیان یکی از بزرگترین اقلیت‌های مذهبی و قومی تاریخ لوکزامبورگند.

نخستین گزارش از حضور یهودیان در لوکزامبورگ به سال ۱۲۷۶ میلادی بازمی‌گردد. در جریان بروز مشکلات و کاستی های آن دوران از جمله گسترش طاعون در سالهای 1348 و 1349 میلادی در جریان مرگ سیاه و مسمومیت چاه های آب، مردم آن دوران، یهودیان را مقصر وضعیت نابسامان دانسته بودند. به همین علت یهودیان از جمله در لوکزامبورگ مورد آماج حمله قرار گرفتند، بسیاری از آنها فرار کرده و تعدادی از آنها نیز به قتل رسیدند. کارل چهارم که از عدم تقصیر یهودیان در گسترش طاعون و مسمومیت چاه های آب متقاعد بود، در 24 جولای 1349 میلادی فرمان داد تا آزار و قتل یهودیان به طور اعم پایان یابد تا آنها یا محاکمه و محکوم شوند ویا بی گناهی آنها ثابت شود. یهودیان بارها از لوکزامبورگ اخراج شدند و تنها در اواخر قرن هژدهم میلادی بود که توانستند به آن سرزمین بروند و این اجازه پس از پیروزی‌های ناپلئون بناپارت رخ‌داد. بیش از پانصد سال پس از اولین مهاجرت یهودیان به لوکزامبورگ،اولین کنیسه یهودیان در لوکزامبورگ لوکزامبورگ در ۱۸۲۳ برپا شد. با توجه به کنیسه اولیه، طرح ساخت کنیسه جدید و بزرگتری در سال 1876 ریخته شد که سنگ بنای ساخت آن در اواخر همان قرن یعنی در سال 1893 گذاشته شد که یک سال بعد در 28 سپتامبر 1894 افتتاح شد.