بیگ فایو
بیگ فایو (انگلیسی: Big Five) عنوانِ جمعیِ ۵ ارکستر سمفونی بزرگ و مشهور در ایالات متحده آمریکا است که پرچمدارِ «موسیقی ممتاز، گنجایش و استعداد هنری نوازندگان، تعداد قراردادهای هفتگی، دستمزدهای پایه هفتگی، ضمانت ضبطِ اثر و تعطیلات تفریحی مجانی»[1] در آغاز شکلگیری این لقب در اواخر دههٔ پنجاه میلادی و چندین سال پس از آن بودند.[2]
این پنج ارکستر، بهترتیب قدمت عبارتند از:[3]
- فیلارمونیک نیویورک (۱۸۴۲)[4]
- ارکستر سمفونیک بوستون (۱۸۸۱)[5]
- ارکستر سمفونیک شیکاگو (۱۸۹۱)[6]
- ارکستر فیلادلفیا (۱۹۰۰)[7]
- ارکستر کلیولند (۱۹۱۸).[8]
منابع
- Robert R. Faulkiner, "Career Concerns and Mobility Motivations of Orchestra Musicians", The Sociological Quarterly, Vol. 14, No. 3 (Summer, 1973), p. 336.
- Fred Kirshnit, "New York Drops Off the List of 'Big Five' Orchestras", The New York Sun, 5 December 2006. Retrieved 18 July 2010.
- Michael Walsh, Lee Griggs, James Shepherd, "Music: Which U.S. Orchestras Are Best?" Time, April 25, 1983. Retrieved 18 July 2010.
- History of the New York Philharmonic بایگانیشده در ۲۸ آوریل ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (official website). Retrieved 18 July 2010.
- History of the Boston Symphony Orchestra بایگانیشده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine (official website). Retrieved 18 July 2010.
- History of the Chicago Symphony Orchestra (official website). Retrieved 28 March 2012.
- History of the Philadelphia Orchestra بایگانیشده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine (official website). Retrieved 18 July 2010.
- History of the Cleveland Orchestra (official website). Retrieved 18 July 2010.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Big Five (orchestras)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۸ ژوئیه ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.