بیان بن سمعان
بیان بن سمعان تمیمی نهدی متوفی سال ۱۱۹ ه.ق، یکی از سران کیسانیه است که فرقه بیانیه به وی منسوب می باشد. وی در کوفه می زیسته و از القاب وی تبان است. وی ابتدا از کیسانیه بود اما بعدها با ادعاهایی چون نبوت و امامت، گروهی را نزد خویش جمع نمود. در نهایت وی به دست حاکم کوفه دستگیر و اعدام گردید. پیروان وی به این مطلب باور داشتند که امامت از محمد بن حنفیه به فرزند ابوهاشم و از او به بیان بن سمعان منتقل شده است. اما بیان بن سمعان پس از مرگ ابوهاشم به امامت اکتفا نکرد و ادعای نبوت کرد. بیان را نخستین کس می دانند که نظریه خلق قرآن را مطرح کرد و به آن باور داشت.[1]
بیان بن سمعان را از غالیانی می دانند که به نوشته شهرستانی و نوبختی از محمد باقر درخواست کرده بود او را به عنوان امام و پیامبر به رسمیت بشناسد اما باقر از او تبری جسته بود.[2]
پانویس
- «دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.
- >Buckley, Muḥammad al-Bāqir.
- Buckley، .Ron P (۲۰۲۰). Muḥammad al-Bāqir (ویراست Edited by: Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson). Encyclopaedia of Islam, THREE.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.