بعشا

بعشا (به عبری: בַּעְשָׁא) پادشاه اسرائیل از ۹۰۶ تا ۸۸۳ پیش از میلاد بود. او پسر احیه و از طایفهٔ یساکار بود.

نگاره‌ای خیالی از بعشا

می‌نماید که او در آغاز در خدمت پادشاه ندب بوده‌باشد. سپس بعشا ندب را از میان برداشت و خود را شاه خواند. او همه اعضای خاندان یربعام را کشت و بدین‌سان بر سراسر قبیله‌های افرایم چیرگی‌یافت. او همانند پادشاهان پیش از خود ترصه را برای اقامت برگزید.

بعشا آنگاه که خیالش از همسایگان شمالی‌اش که آرامی‌های دمشق بودند آسوده‌شد، به سوی جنوب توجه‌نمود. او با آسا پادشاه یهودیه به جنگ پرداخت و با فتح منطقهٔ رمه در ارتفاعات شمالی اورشلیم و ساخت استحکاماتی در آنجا دست به تهدید این شهر زد. در چاره برای دفع او، آسا نیز بن هدد یکم پادشاه دمشق را فریفت تا پیمان دوستی‌اش با آسا را بشکند و بر اسرائیل بتازد. این‌گونه بعشا ناچار شد تا دست از یهودیه بدارد و به دفع آرامی‌ها پردازد.

بعشا تا پایان عمر بی هیچ معارضی به حکومت پرداخت. یهوی پیامبر در روزگار او می‌زیست.