برنتلی بی-۱
برنتلی بی-۱ (به انگلیسی: Brantly B-1) یک بالگرد دوسرنشین با ملخ کوآکسیال (دومحور) بود که توسط مهندس نیوبای او برنتلی طراحی شد. این محصول با زیرساختهای موجود در شرکت «پنسیلوانیا اِلاستیک» طراحی شد که در آن زمان مهندس برنتلی در آنجا استخدام بود. این محصول هرگز به تولید انبوه نرسید. مهندس برنتلی بعها شرکت برنتلی اینترنشنال را بنیانگذاری کرد.
| Brantly B-1 | |
|---|---|
 | |
| طرح بی-۱ که بعدها B2J10 نامیده شد. | |
| کاربری | بالگرد سبک کوآکسیال |
| تولیدکننده | شرکت پنسیلوانیا اِلاستیک |
| طراح | نیوبای او برنتلی |
| نخستین پرواز | ۱۹۴۶ |
| وضعیت | پروژه رها شد. |
| ساخته‌شده | هرگز تولید انبوه نشد. |
| توسعه‌یافته به | برنتلی بی-۲ |
طراحی
در سال ۱۹۴۶ مهندس برنتلی از یک موتور شش سیلندر هواخنک خطی فرانکلین O-335 که ۱۵۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کرداستفاده کرد تا بالگرد خود را توسعه دهد. او با ایجاد سکان و بالابر و گیربکس بالگرد را به مرحله اجراء درآورد. شوربختانه وزن این بالگرد بسیار سنگین بود و هرگز به مراحل بعدی نرسید و پروژه رها گشت.[1]
مشخصات
Data from [2]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۱
- ظرفیت: ۱
- طول: ۱۷ فوت ۶ اینچ (۵٫۳۳ متر)
- ارتفاع: ۷ فوت ۹ اینچ (۲٫۳۶ متر)
- وزن خالی: ۱٬۳۲۵ پوند (۶۰۱ کیلوگرم)
- وزن ناخالص: ۲٬۰۰۰ پوند (۹۰۷ کیلوگرم)
- پیشرانه هواگرد: ۱ عدد 6-cyl. air-cooled horizontally=opposed piston engine Franklin O-335، ۱۵۰ اسب بخار (۱۱۰ کیلووات) خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «۱»
- Main rotor diameter: × ۲۹ فوت ۶ اینچ (۹ متر)
عملکرد
- سرعت کروز: ۱۱۳ مایل بر ساعت؛ ۹۸ گره (۱۸۲ کیلومتر بر ساعت)
- بُرد: ۳۹۸ مایل؛ ۳۴۶ مایل دریایی (۶۴۰ کیلومتر)
جستارهای وابسته
منابع
- Simpson, R.W. (26 May 1998). Airlife's Helicopters and Rotorcraft. The Crowood Press Ltd. ISBN 978-1-85310-968-3.
- Lambermont, Paul Marcel; Pirie, Anthony (1970). Helicopters and autogyros of the world (Illustrated, revised ed.). Barnes.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.