برنامه پنجم توسعه
قانون برنامهٔ پنجم توسعه ایران، پنجمین قانون توسعه پس از پیروزی انقلاب ۵۷ ایران است. این قانون برای تحقق سند چشم انداز ۱۴۰۴ تدوین شده است. این قانون ۲۳۵ ماده دارد و مادهٔ ۲۳۵ آن اعلام می‌کند که این قانون تا سال ۱۳۹۴ خورشیدی اعتبار دارد.[1]
منابع
- «قانون برنامهٔ پنج‌سالهٔ پنجم توسعهٔ جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۰-۱۳۹۴)». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. دریافت‌شده در ۱۹ آگوست ۲۰۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.