بال‌زن

بال‌زن (به انگلیسی: ornithopter) به وسایل پرنده‌ای گفته می‌شود که به کمک بال زدن از زمین جدا شده و پرواز می‌کنند.

بال‌زن «پتریکس مرغ آسمان» در حال پرواز.
بال‌زن ساخت ادوارد پرکیس فراست. سال ۱۹۰۲.

طراحان بال‌زن‌ها می‌کوشند تا شیوه پرواز پرندگان، خفاش‌ها، و حشرات را به‌صورت مکانیکی تقلید کنند. بزرگی و کوچکی بال‌زن‌ها ممکن است متفاوت باشد اما در ساخت بال‌زن‌ها معمولاً تناسب‌هایی که بدن پرندگان و حشرات دارند رعایت می‌شود. بال‌زن‌های سرنشین‌داری هم ساخته شده و برخی نیز موفق به پرواز شده‌اند. بال‌زن‌ها دو گونه اصلی دارند: نوع موتوردار و نوع دیگر که به‌وسیله زور ماهیچه‌های خلبان آن به پرواز درمی‌آید.

پیشینه

انسان همیشه رؤیای پرواز به سبک پرندگان را می‌دید اما در حدود سال ۱۴۹۰ بود که لئوناردو دا وینچی نخستین بررسی علمی پرواز پرندگان را انجام داد. او به این نتیجه رسید که بدن انسان سنگین‌تر از این است که بتواند با زور خود بال زده و به پرواز درآید. او سازوکاری را پیشنهاد کرد که به‌صورت دستگاه بال‌زن بود و فرد می‌توانست با تیرک‌هایی که به دست و پایش وصل بود بال‌های بزرگی را به حرکت درآورد.

جستارهای وابسته

منابع

    • Anderson, John D. A history of aerodynamics and its impact on flying machines. Cambridge: United Kingdom, 1997.
    • Chronister, Nathan. (1999). The Ornithopter Design Manual. Published by The Ornithopter Zone.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.