بالدوین فلاندرز
بالدوین فلاندرز (هلندی: Boudewijn؛ ژوئیه ۱۱۷۲ – ح. 1205)، اولین امپراتور لاتین قسطنطنیه و کنت فلاندرز و هاینو بود که در جریان جنگ صلیبی چهارم از رهبران اصلی نیروهای صلیبی محسوب میشد و سرانجام توسط کالویان زندانی و پس از مدتی به قتل رسید.
بالدوین فلاندرز | |
---|---|
امپراتور لاتین قسطنطنیه | |
سلطنت | ۱۲۰۴–۱۲۰۵ |
تاجگذاری | ۱۶ مه ۱۲۰۴ (ایا صوفیه) |
جانشین | هنری فلاندرز |
کنت فلاندرز | |
سلطنت | ۱۱۹۴–۱۲۰۵ |
پیشین | مارگارت یکم و بالدوین هشتم |
جانشین | جوآن، کنتس فلاندرز |
کنت هاینو | |
سلطنت | ۱۱۹۵–۱۲۰۵ |
پیشین | بالدوین پنجم |
جانشین | جوآن، کنتس فلاندرز |
زاده | ژوئیه ۱۱۷۲ والنسین |
درگذشته | ح. ۱۲۰۵ ولیکو ترنوو |
همسر(ان) | ماری شامپانی |
فرزند(ان) | جوآن، کنتس فلاندرز مارگارت دوم، کنتس فلاندرز |
خاندان | خاندان فلاندرز |
پدر | بالدوین پنجم، کنت هاینو |
مادر | مارگارت یکم، کنتس فلاندرز |
دین و مذهب | کلیسای کاتولیک |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Baldwin I, Latin Emperor». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ ژوئیه ۲۰۱۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.