بالدوین فلاندرز
بالدوین فلاندرز (هلندی: Boudewijn؛ ژوئیه ۱۱۷۲ – ح. 1205)، اولین امپراتور لاتین قسطنطنیه و کنت فلاندرز و هاینو بود که در جریان جنگ صلیبی چهارم از رهبران اصلی نیروهای صلیبی محسوب می‌شد و سرانجام توسط کالویان زندانی و پس از مدتی به قتل رسید.
| بالدوین فلاندرز | |
|---|---|
 | |
| امپراتور لاتین قسطنطنیه | |
| سلطنت | ۱۲۰۴–۱۲۰۵ |
| تاج‌گذاری | ۱۶ مه ۱۲۰۴ (ایا صوفیه) |
| جانشین | هنری فلاندرز |
| کنت فلاندرز | |
| سلطنت | ۱۱۹۴–۱۲۰۵ |
| پیشین | مارگارت یکم و بالدوین هشتم |
| جانشین | جوآن، کنتس فلاندرز |
| کنت هاینو | |
| سلطنت | ۱۱۹۵–۱۲۰۵ |
| پیشین | بالدوین پنجم |
| جانشین | جوآن، کنتس فلاندرز |
| زاده | ژوئیه ۱۱۷۲ والنسین |
| درگذشته | ح. ۱۲۰۵ ولیکو ترنوو |
| همسر(ان) | ماری شامپانی |
| فرزند(ان) | جوآن، کنتس فلاندرز مارگارت دوم، کنتس فلاندرز |
| خاندان | خاندان فلاندرز |
| پدر | بالدوین پنجم، کنت هاینو |
| مادر | مارگارت یکم، کنتس فلاندرز |
| دین و مذهب | کلیسای کاتولیک |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Baldwin I, Latin Emperor». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۱۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.