بازتابنده کاسگرین

بازتابنده کاسگرین (انگلیسی: Cassegrain reflector‎)، ترکیبی از یک آینه خمیده اولیه و یک آینه محدب ثانویه است که اغلب در تلسکوپ‌های نوری و آنتن‌های رادیویی استفاده می‌شود، ویژگی اصلی این است که مسیر نوری، نسبت به دیافراگم ورودی آینه اولیه سیستم نوری، به سوی خود بازتاب می‌شود. این طرح کانون عدسی را در مکانی مناسب در پشت آینهٔ اولیه قرار می‌دهد و ثانویهٔ محدب یک اثر تله فتو را ایجاد می‌کند و فاصلهٔ کانونی بسیار طولانی‌تری را در یک سیستم مکانیکی کوتاه ایجاد می‌کند.[1]

در یک کاسگرین متقارن، هر دو آینه در محور نوری تراز هستند و آینه اولیه معمولاً دارای یک سوراخ در مرکز است، بنابراین اجازه می‌دهد نور به عدسی چشمی، دوربین یا حسگر تصویر برسد. متناوباً، مانند بسیاری از تلسکوپ‌های رادیویی، ممکن است تمرکز نهایی در مقابل موارد اولیه باشد. در یک کاسگرین نامتقارن، ممکن است آینه(ها) یی شیب‌دار شوند تا از تیرگی اولیه جلوگیری کنند یا نیازی به سوراخ در آینهٔ اصلی (یا هر دو) نداشته باشند.

در پیکربندی کلاسیک کاسگرین از یک بازتابنده سهمی به عنوان اصلی استفاده می‌شود در حالی که آینهٔ ثانویه هذلولی است.[2] انواع مدرن ممکن است دارای مقدماتی هذلولی برای افزایش کارایی باشند (به عنوان مثال، طرح تلسکوپ ریچی-کریتین. یا هر دو آینه ممکن است برای سهولت ساخت کروی یا بیضوی باشند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Raymond N. Wilson, Reflecting Telescope Optics I: Basic Design Theory and its Historical Development, Springer Science & Business Media - 2013, pages 43-44
  2. "Diccionario de astronomía y geología. Las ciencias de la Tierra y del Espacio al alcance de todos. Cassegrain". AstroMía.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازتابنده کاسگرین موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.