بارش شهابی
بارش شهابی یک پیش‌آمد آسمانی در آسمان شب است که در هنگام عبور سیارهٔ زمین در پیمودن مسیر مدار خود از میان توده‌ای از ذرات در فضا که شهاب‌واره[1] خوانده می‌شوند رخ می‌دهد. در جریان حادث شدن این رویداد تعداد زیادی شهاب‌واره در جوِ زمین می‌سوزند. هر بارش شهابی در ناحیهٔ مشخصی از آسمان اتفاق می‌افتد و به این محل کانون بارش گفته می‌شود. جهت حرکت شهاب‌ها متفاوت است ولی امتداد مسیر آن‌ها به کانون بارش آن رویداد منتهی می‌شود . به دلیل دورنمای سه بُعدی، چنین به نظر می‌رسد که تمام شهاب‌هایی که از یک راستا می‌آیند، از یک نقطه گسیل می‌شوند.
از جملهٔ این بارش‌های شهابی، می‌توان از برساوشی‌ها در ماه اوت و جوزائی‌ها در دسامبر نام برد. این نام‌گذاری بر اساس نام برساوش صورت گرفته که آسمان زمین در آن وقت سال در حوالی آن صورت فلکی این رویداد را در بخشی از زمین نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد نقطهٔ گسیل در آن‌جا قرار دارد. به‌طور میانگین، در هر ساعت می‌توان چند شهاب پراکنده را دید. در یک بارش شهابی شدید، حتی تا چند ده شهاب در دقیقه قابل رؤیت است؛ هر چند که نرخ عادی، چند ده شهاب در ساعت است.[2]
بارش‌های شهابی معروف
در طول سال زمین در زمان‌های مشخّصی از میان توده‌های ذرات عبور می‌کند. این توده ذرات معمولاً بجا مانده از عبور سیارک‌ها و دنباله‌دارها است. برخی بارش‌های شهابی مشهور عبارت‌اند از:
منابع
- «شهاب‌واره» [نجوم] هم‌ارزِ «meteoroid»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک) - کتاب مبانی ستاره‌شناسی، صفحهٔ ۲۰۶
- سایت NSSRA
- کارتونن، هانو. مبانی ستاره‌شناسی. ترجمهٔ غلامرضا شاه‌علی. شیراز: انتشارات شاهچراغ. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۶۳۲-۷۴-۹.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بارش شهابی موجود است. |
ویژه نامهٔ بارش شهابی در سایت رصدگاه
| بر پایه نام |
|  |
|---|---|---|
| بر پایه تاریخ اوج | ||
| عنوان‌های مرتبط |
| |
| ||