ایمونوگلوبولین دی

پادتَن یا آنتی‌بادی (به انگلیسی: antibody) نوعی پروتئین که در دستگاه ایمنی، در پاسخ به حضور پادگن(آنتی‌ژن) خاصی، تولید می‌شود و در خون به گردش درمی‌آید یا در محل تولید تا به پادگن(آنتی‌ژن) (معمولاً اجسام بیگانه همچون باکتری و ویروس ولی گاه حتی بافت طبیعی بدن یا یک ماده غذایی) حمله‌ور شود و آن‌را بی‌زیان سازد . هر پادتن(آنتی‌بادی) یک پادگن (آنتی‌ژن) ویژه را هدف خود تشخیص می‌دهد.

هر آنتی بادی به یک آنتی ژن مخصوص متصل می‌شود مثل اثر متقابل قفل و کلید

ایمونوگلوبولین دی یکی از زیرگونه‌های پادتن در پستانداران است. این پادتن در نوزادان مهم‌ترین و اصلی‌ترین ایمونوگلوبولین‌ها می‌باشند (ایمونوگلوبولین جنینی) که در لنفوسیت‌های نوزاد وجود دارد. در افراد بالغ بسیار کم است .حدود 2/0%

Some antibodies form polymers that bind to multiple antigen molecules.

تقسیم بندی

پادتن‌ها بر اساس خواص فیزیکی ، شیمیایی و ایمونولوژیکی تقسیم بندی می‌شوند:

  1. ایمونوگلوبولین ای
  2. ایمونوگلوبولین دی
  3. ایمونوگلوبولین ئی
  4. ایمونوگلوبولین ام
  5. ایمونوگلوبولین جی

جستارهای وابسته

منابع

    دانشنامه رشد.

    • واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان وادب فارسی
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایمونوگلوبولین دی موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.