ایلیریا

ایلیریا (یونانی باستان: Ἰλλυρία یا Ἰλλυρίς،[1] لاتین: Illyria‎)[2] سرزمینی باستانی در غرب شبه‌جزیره بالکان بود. نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به شرق شبه‌جزیره کوچ کرده بودند و به زبان‌های ایلیری سخن می‌گفتند. ایلیری‌ها نیاکان آلبانیایی‌های امروزی هستند.

ایلیریا مشتمل بر شرق ساحل دریای آدریاتیک و پسکرانهٔ آن بود. ایلیری‌ها (از قبیل دالماتیان و پانونیان) قبایلی هندواروپایی و مردمی جنگجو و دریازن بودند و در مقابل نفوذ یونان باستان مقاومت کردند و مقدونیان را شکست دادند. رومیان مملکت آنان را تصرف کردند و استان ایلیریکوم، قسمتی از ایلیریا، را تأسیس نمودند.[3]

تیره‌های ایلیریایی
  • آلبان Alban
  • آربر Arbër
  • آردیان Ardian
  • دالمات Dalmat
  • داردانی Dardani
  • داسارت Dasaret
  • انکلِیت Enkelejt
  • اِئوردِی Eordej
  • اپیریوت Epiriot
  • یاپود Iapydes) Japod)
  • یاپیگ Japyg
  • کائون Kaon
  • لابئات Labeat
  • لیبورن Liburn
  • مساپ Mesap
  • مولوس Mollos
  • پایون Paion
  • پارتین Parthin
  • پنست Penest
  • پیروست Pirust
  • تاؤلانت Taulant
  • تسپروت Thesprot

منابع
  1. Polybius. Histories, 1.13.1 بایگانی‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۲ توسط Archive.today.
  2. Lewis, Charlton T.; Short, Charles. "Illyria". A Latin Dictionary.
  3. «ایلیریا». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اوت ۲۰۱۳.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایلیریا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.