ایرلند جنوبی (۱۹۲۱–۱۹۲۲)

ایرلند جنوبی (انگلیسی: Southern Ireland، ایرلندی: Deisceart Éireann) بخش بزرگ‌تر و جنوبی ایرلند بود که در هنگام تقسیم ایرلند توسط قانون ۱۹۲۰ دولت ایرلند ایجاد شد. این سرزمین شامل ۲۶ شهرستان از ۳۲ شهرستان یا حدود پنج‌ششم مساحت جزیره می‌شد، درحالی که شش شهرستان باقی‌مانده ایرلند شمالی را شکل می‌دادند.[1] ایرلند جنوبی شهرستان دانیگول را نیز که بزرگ‌ترین شهرستان اولستر و شمالی‌ترین شهرستان کل جزیره نیز بود، در بر می‌گرفت.

ایرلند جنوبی

۱۹۲۱–۱۹۲۲
پرچم
موقعیت  ایرلند جنوبی  (سبز تیرهn)

در پادشاهی متحد  (سبز)

پایتختدوبلین
۵۳°۲۱′ شمالی ۶°۱۶′ غربی
زبان(های) رایجانگلیسی، ایرلندی
دین(ها)
حکومتنظام پارلمانی قدرت‌سپاری‌شده درون پادشاهی مشروطه
فرمانروا 
 ۱۹۲۱–۱۹۲۲
جرج پنجم
رئیس 
 ۱۹۲۱
مایکل کولینز
 ۱۹۲۱–۱۹۲۲
دابلیو. تی. کاسگریو
قوه مقننهمجلس ایرلند جنوبیa (تا ۲۷ مه ۱۹۲۲)
مجلس موقت
(۹ اوت ۱۹۲۲ به بعد؛ تک‌مجلسی)
سنا (تا ۲۷ مه ۱۹۲۲)
مجلس عوام
(تا ۲۷ مه ۱۹۲۲)
تاریخ 
 قانون دولت ایرلند
۳ مه ۱۹۲۱
۶ دسامبر ۱۹۲۱
 دولت موقت
۱۶ ژانویه ۱۹۲۲–۵ دسامبر ۱۹۲۲
 قانون اساسی دولت آزاد ایرلند
۶ دسامبر ۱۹۲۲
واحد پولپوند استرلینگ
پیشین
پسین
پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند
دولت آزاد ایرلند
امروز بخشی ازایرلند

جستارهای وابسته

منابع

  1. Jackson, Alvin (2003). Home Rule: An Irish History, 1800–2000. Oxford University Press. pp. 198–9. ISBN 0-19-522048-X. Retrieved 1 February 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.