اونوره شوه

اونوره شَوه (به فرانسوی: Honoré Chavée) (۱۸۷۷–۱۸۱۵) زبانشناس بلژیکی بود که در بلژیک و فرانسه چهره‌ای شناخته شده بود.

وی در زبان‌های سامی و زبان‌های آریایی[1] (نامی که خود وی برای خانواده زبان‌هایی که امروزه هندواروپایی و در زبان آلمانی هندوژرمنی و به تازگی هندوآناتولیایی[2][3]نامیده شده‌اند، برگزیده بود) پژوهش نموده و کتابهایی دارد. در دانشگاه لووَن، شاید زیر نظر نِو، به زبان سانسکریت دل بسته بود.

او نخست در زادگاه خود نامور آموزش کشیشی کاتولیک دید و در ۱۸۳۸ به جامه کشیشان درآمد؛ در این کار تا ۱۸۴۴ ماند سپس به فراماسونری گروید. پیش از آنکه در ۱۸۴۵ به فرانسه برود، در آموزشگاه نظامی بلژیک سخنرانی ای دربارهٔ دستور زبان سنجشی انجام داد.

از برجسته‌ترین کارهای وی در فرانسه، بنیادگذاری نخستین مجله دربارهٔ زبانشناسی با همکاری شاگرد نامدارش آبِل اووِلاک، با نام بررسی زبانشناسی و واژه‌شناسی سنجشی بود.

از سال ۲۰۰۱ یکی از دانشگاه‌های ادبی کهن در فرانسه، جایزه ای را برای برانگیختن بررسی‌های زبانشناسی بویژه در زمینه زبان‌های رومی (ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی، پرتغالی، رومانیایی،...) به یاد و بزرگداشت او به بهترین این پژوهش‌ها می‌دهد.[4]

منابع
  1. ariaque
  2. مکتب دانمارک (گروه کپنهاگ)
  3. Quiles، Carlos (۲۰۱۸-۰۵-۲۲). «Copenhagen group: Germanic and Balto-Slavic from Bell Beaker; Indo-Anatolian homeland in the Caucasus». Indo-European.eu (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۳.
  4. "Prix Honoré Chavée - Aberystwyth University". www.aber.ac.uk. Retrieved 2019-12-13.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.