انجیسی ۴۰
انجیسی ۴۰ (به انگلیسی: NGC 40) (که با نام سحابی بو-تای و کالدول ۲ هم شناخته میشود). یک سحابی سیارهنمااست که در ۲۵ نوامبر ۱۷۸۸ توسط ویلیام هرشل کشف شد و از گاز داغ در اطراف یک ستاره در حال مرگ تشکیل شده است. ستاره لایه بیرونیاش را پس زده که در پشت یک ستارهٔ کوچکتر و داغ که درجه حرارت سطح آن حدود ۵۰۰۰۰ درجه سلسیوس میباشد باقی مانده است.[3] تابش از ستاره موجب میگردد که دمای سطح بیرونی به حدود ۱۰۰۰۰ درجه سانتیگراد گرم شده[3] و عرض آن به حدود یک سال نوری برسد.[3] براساس فرضیه دانشمندان تا ۳۰۰۰ سال بعد انجیسی ۴۰ از بین رفته و ستاره کوتوله سفیدی تقریباً هم اندازه زمین برجا خواهد ماند.[3]
انجیسی ۴۰ | |
---|---|
Observation data (مبدأ (ستارهشناسی) J۲۰۰۰) | |
بعد (ستارهشناسی) | ۰۰h ۱۳m ۰۱٫۰۱۵s[1] |
میل (ستارهشناسی) | ۱۹٫۰۸۵″ ۳۱′ +۷۲°[1] |
Distance | ~۳٬۵۰۰ سال نوری (~۱٫۰ kpc)[2] |
قدر ظاهری (V) | ۱۰٫۷,[1] ۱۱٫۶[2] |
Apparent dimensions (V) | ۳۸ x ۳۵آرک ثانیه[2] |
صورت فلکی | قیفاووس |
مشخصات فیزیکی | |
Other designations | سحابی بو-تای، کالدول ۲ |
نگارخانه
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «NGC 40». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ دسامبر ۲۰۱۶.
- نتایج انجیسی ۴ http://simbad.u-strasbg.fr/Simbad. Retrieved ۲۰۰۶–۱۲–۲۲. Check date values in:
|accessdate=
(help); Missing or empty|title=
(help) - O'Meara, Stephen James (2002). Deep Sky Companions: The Caldwell Objects. Sky Publishing Corporation. pp. ۲۲–۲۳. ISBN 0-933346-97-2.
- "Chandra X-Ray Observatory". Retrieved 2007-06-05.
پیوند به بیرون
- انجیسی ۴۰ در ویکیاسکای. اوآرجی: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hydrogen α, ، Astrophoto, نقشۀ آسمان، Articles and images
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.