اندی وارهول

اَندی وارهال (به انگلیسی: Andy Warhol) (با نام اصلی اندرو وارهولا (انگلیسی: Andrew Warhola‎)) (زاده ۶ اوت ۱۹۲۸ - مرگ ۲۲ فوریه ۱۹۸۷) هنرمند، نویسنده، عکاس و فیلم‌ساز پیشرو آمریکایی، از بنیان‌گذاران هنر پاپ دههٔ ۱۹۵۰ در ایالات متحده بود. او شناخته‌شده‌ترین چهره هنر پاپ و دارای اندیشه‌های بسیار آوانگارد بود.

اندی وارهال
وارهال در نوامبر ۱۹۷۵
نام در زمان تولداندرو وارهولا
زادهٔ۶ اوت ۱۹۲۸
پیتسبورگ، پنسیلوانیا
درگذشت۲۲ فوریهٔ ۱۹۸۷ (۵۸ سال)
نیویورک سیتی، نیویورک
ملیتآمریکایی
محل تحصیلدانشگاه کارنگی ملون
شناخته‌شده براینقاشی، سینما عکاس
کارهای برجستهدختران چلسی (فیلم ۱۹۶۶)
قوطی‌های سوپ کمپبل (نقاشی ۱۹۶۲)
جنبشهنر پاپ

هنر پاپ، هنری کمابیش یاغی و ضد ارزش‌های هنری آکادمیک بود که در میانهٔ قرن بیستم پا گرفت. آثار اندی وارهال با وجود آنکه در زمان حیات او مخالفان بسیاری در میان منتقدان داشت محبوبیت عام زیادی کسب کرد و او را به یکی از جنجالی‌ترین شخصیت‌های هنری مبدل کرد. هم‌اکنون بزرگ‌ترین موزهٔ دنیا که به یک هنرمند اختصاص دارد در پیتزبورگ پنسیلوانیا موزه اندی وارهول است.[1]

زندگی‌نامه
اندی وارهال (سمت راست) در مراسمی در کاخ سفید ترسیمی از جیمی کارتر را به او اهدا می‌کند. (ژوئن ۱۹۷۷).

اندی وارهال در تاریخ ۶ اوت ۱۹۲۸ در پیتسبورگ پنسیلوانیا به دنیا آمد. او فرزند سوم یک خانوادهٔ مهاجر اهل کشور اسلواکی بود. پدرش کارگر ساختمانی بود و مادرش کارهای گلدوزی انجام می‌داد.

وارهال در سال‌های ۱۹۶۰ یک کارخانه کلاه سازی را در نیویورک اجاره و آن را تبدیل به استودیو کرد. این استودیو که مدت‌هاست دیگر وجود ندارد به نام کارخانه مشهور بود.[2] او با این کار ویژگی یکتایی و ناب بودن اثر هنری را از بین برده و شروع به تولید آثار هنری در مقیاس انبوه کرد. در همین دوره وارهول شروع به نقاشی از تولیدات معروف آمریکایی مانند سوپ کمپبل و بطری کوکاکولا نمود. یکی از شناخته‌شده‌ترین کارهای او، قوطی‌های سوپ کمپبل است که در سال ۱۹۶۲ میلادی ترسیم شده‌است.

ترور

در ژوئن ۱۹۶۸ والری سولاناس سه بار به وارهول شلیک کرد، تیرها به قفسه سینه او اصابت کرد، با خوش شانسی تمام، وارهال از مرگ گریخت، اما به شدت ترسیده بود و این آغاز انزوا و ترس از اجتماعی بود که تا آخر عمر گریبان او را گرفت. والریا، اغلب اوقات برای وارهول کار می کرد و انجمنی تاسیس کرده بود به نام SCUM یا “انجمن تکه تکه کردن مردان” که خود، تنها عضو آن بود. هنگامی که فردای آن روز والری دستگیر شد، دلیل خود را برای ترور وارهال چنین شرح داد: او کنترل زیادی روی زندگی من داشت. این تنها راه خلاص شدن من از دست او بود.[3]

مرگ

او در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در نیویورک درگذشت و آنجا به خاک سپرده شد.

دیدگاه

او در کتاب «فلسفه اندی وارهال» نوشته‌است: «چیز شگفت‌انگیز دربارهٔ آمریکا این است که سنتی را آغاز کرده که در آن ثروتمندترین مشتریان دقیقاً همان چیزی را می‌خرند که فقیرترینشان می‌خرند. شما می‌توانید کوکاکولا را در تلویزیون ببینید و می‌دانید که رئیس‌جمهور کوکاکولا می‌خورد، الیزابت تیلور کوکاکولا می‌خورد، و فکر کنید، شما هم می‌توانید کوکاکولا بخورید. کوکا همان کوکاست و با هیچ مقداری از پول نمی‌توانید کوکایی بهتر از آنچه داشته باشید که یک ولگرد در گوشه‌ای می‌خورد. همهٔ کوکاها یکسان هستند و همهٔ آن‌ها خوب. این را الیزابت تایلور می‌داند، رئیس‌جمهور می‌داند، ولگرد می‌داند و شما هم می‌دانید.»

از ویژه‌ترین شیوه‌های وارهول تکرار است، او با استفاده از چاپ سیلک برای تکرار مکانیکی موضوعاتش و حذف احساسات شخصی هنرمند از اثر، زندگی و تصویرهای زندگی انسان مدرن را به نمایش می‌گذارد.[1]

آثار مربوط به ایران

اندی وارهول در سال ۱۹۷۷ میلادی، پرتره‌ای‌هایی از فرح پهلوی، محمدرضاشاه پهلوی و خواهرش اشرف پهلوی را کشیده‌است.[4][5] پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، این پرتره‌ها و دیگر آثار مشابه در انبار موزه هنرهای معاصر تهران ماند و عملاً نادیده گرفته شد.[6]

کتاب‌ها
  • فلسفه اندی وارهال، از A تا B و برعکس
  • پاپیسم، دهه شصت وارهال

پانویس
  1. «تاریخ هنر، قاب دولوحهٔ مریلین، جشن کتاب، شماره ۴». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۸.
  2. «کشف فیلم‌های 'گمشده' اندی وارهول». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۵.
  3. https://www.magiran.com/article/3811786
  4. The New York Times Style Magazine - Dec. 2, 2007 - Masterpiece Basement - Museum of Modern Art - Tehran
  5. «پرتره «فرح دیبا» اثر اندی وارهول و دیگر آثار هنری در نیویورک». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۵.
  6. همکاری موزه هنرهای معاصر و گالری تیت لندن، بی‌بی‌سی فارسی

منابع
  • "اندی وارهول". دانشنامه برخط بریتانیکا. Retrieved 6 August 2015.
  • محمدجواد جهانگیر (۱۷ خرداد ۱۳۹۶). «اندی وارهول هنرمند عصیانگر». خبرگزاری مهر.

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به اندی وارهول در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اندی وارهول موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.