اندوسیتوز
درون‌بَری یا اندوسیتوز (به انگلیسی: Endocytosis) به بردن مواد خارجی اعم از جامد یا مایع از طریق غشای یاخته (سلول) به درون آن اطلاق می‌شود. اندوسیتوز به فرایندی فعال (نیازمند انرژی) گویند که در آن سلول، مولکول‌ها یا اجسامی را به داخل خود می‌برد. نوعی از اندوسیتوز، فاگوسیتوز نامیده می‌شود که در آن ذرات جامد مانند باکتری توسط سلول فاگوسیت (مانند ماکروفاژ) بلعیده می‌شوند.
فرایند مخالف اندوسیتوز، برون‌رانی یا اگزوسیتوز نامیده می‌شود که به معنای عبور مواد جامد یا مایع از غشای یاخته است. اهمیت اندوسیتوز در آن است که گاه مولکول‌های اندوسیتوز شده بسیار مهم هستند ولی به دلایلی مانند بزرگی زیاد یا قطبی بودن نمی‌توانند به سادگی از غشای سلول عبور کنند.
انواع
اندوسیتوز به چهار روش امکان‌پذیر است:
۱. اندوسیتوز با واسطه پروتئین کلاترین (Clathrin)
۲. اندوسیتوز به شکل حفرهٔ غشایی (caveola)
۳. قطره‌خواری یا پینوسیتوز (pinocytosis) (اندوسیتوز مایعات یا مولکول‌های کوچک)
۴. بیگانه‌خواری یا فاگوسیتوز