انتخابات ریاست‌جمهوری ارمنستان (۲۰۰۳)

انتخابات ریاست‌جمهوری ارمنستان (انگلیسی: 2003 Armenian presidential election‎) در ۱۹ فوریه و ۵ مارس ۲۰۰۳ برگزار شد. هیچ‌کدام از کاندیداها در دور اول اکثریت را بدست نیاوردند و رئیس‌جمهور وقت روبرت کوچاریان تا میزان کمی زیر ۵۰ درصد آرا را به دست آورد. سپس با کشیدن انتخابات به دور دوم استپان دمیرچیان با کسب ۶۷ درصد آرا برنده انتخابات ریاست جمهوری شد. با اینحال اپوزیسیون و ناظران بین‌المللی، میزان قابل توجهی از آرارا مشمول تقلب انتخاباتی دانستند و اپوزیسیون نتیجه انتخابات را به رسمیت نشناخت.[1]

انتخابات ریاست‌جمهوری ارمنستان (۲۰۰۳)
۱۹۹۸ →
 ۵ مارس ۲۰۰۳ (۲۰۰۳-03-۰۵)
 ← ۲۰۰۸
 
نامزد روبرت کوچاریاناستپان دمیرچیان
حزب سیاستمدار (مستقل) حزب خلق ارمنستان
رأی‌های مردمی ۱٬۰۴۴٬۵۹۱۵۰۴٬۰۱۱
درصد رأی ۶۷٫۴۵٪۳۲٫۵۵٪
(۲۰۰۳) پیش از انتخابات

روبرت کوچاریان

 (۲۰۰۳) برگزیده

روبرت کوچاریان

پیشینه

روبرت کوچاریان در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۸ با غلبه بر کارن دمیرچیان رئیس‌جمهور شد. این انتخابات در حالی برگزار شده بود که لوون تر-پتروسیان پس از توافق بر سر حل مناقشه قره باغ، مجبور به استعفا شد، اما وزرای وی از جمله کوچاریان، از پذیرش آن امتناع کردند.[2]

در ۷ اوت ۲۰۰۲، کمیسیون مرکزی انتخابات ارمنستان اعلام کرد که انتخابات ریاست جمهوری در ۱۹ فوریه ۲۰۰۳ برگزار می‌شود،[3] با کاندیداهایی که اعلام کاندیداتوری کردند تا ۶ دسامبر ۲۰۰۲[4] همه کاندیداها بایستی رسیدن به حمایت ۴۰٬۰۰۰ امضاء را ارائه می‌کردند.[5]

رئیس‌جمهور روبرت کوچاریان پیش از این اعلام کرد که وی برای انتخاب مجدداً خود را کاندید می‌کند بنابراین احزاب مخالف تلاش کردند برای مخالفت با او با نامزد متحد توافق کنند اما در این امر موفق نشدند. رئیس‌جمهور پیشین لوون تر-پتروسیان نیز در نظر داشت تا در انتخابات شرکت کند، اما در نهایت شرکت نکرد.[4]

سرانجام دو مرحله انتخابات

از آنجا که در انتخابات مرحله اول، سازمان امنیت و همکاری اروپا میزان قابل توجهی تقلب در انتخابات را گزارش نمود و بسیاری از هواداران دمیرچیان قبل از برگزاری انتخابات مرحله دوم دستگیر شدند. دمیرچیان انتخابات را به دلیل تقلب تحریم کرد و از هوادارانش خواست تا در برابر نتایج به تظاهرات بپردازند.[6] ده‌ها هزار ارمنی در روزهای پس از انتخابات به نتایج انتخابات اعتراض کردند و از رئیس‌جمهور روبرت کوچاریان خواستند تا کناره‌گیری کند. اما به رغم اعتراضات کوچاریان در اوایل ماه آوریل برای دومین بار سوگند یاد کرد و دادگاه قانون اساسی، در عین حالی که برای تأیید نتیجه انتخابات به همه‌پرسی توصیه می‌کرد، اما انتخابات را تأیید کرد.[7][8]

نتایج
نامزد حزب مرحله یکم مرحله دوم
آرا % آرا %
روبرت کوچاریانسیاستمدار (مستقل)۷۱۰٬۶۷۴۴۹٫۴۸۱٬۰۴۴٬۵۹۱۶۷٫۴۵
استپان دمیرچیانحزب خلق ارمنستان۳۹۹٬۷۵۷۲۸٫۲۲۵۰۴٬۰۱۱۳۲٫۵۵[9][10]
آرتاشس گغامیانوحدت ملی (ارمنستان)۲۵۰٬۱۴۵۱۷٫۶۶
آرام کاراپتیانمستقل۴۱٬۷۹۵۲٫۹۵
وازگن مانوکیاناتحاد دموکراتیک ارمنستان۱۲٬۹۰۴۰٫۹۱
روبرت آواگیانحزب ارمنستان متحد۵٬۷۸۸۰٫۴۱
آرام سارگسیانحزب دموکرات ارمنستان۳٬۰۳۴۰٫۲۱
گارنیک مارگاریانمیهن و کرامت۱٬۲۷۲۰٫۰۹
آرام هاروتیونیانحزب توافق ملی۸۵۴۰٫۰۶
بی‌اعتبار/آرای سفید۳۷٬۲۷۶–۱۴٬۴۶۹–
جمع کل۱٬۴۶۳٬۴۹۹۱۰۰۱٬۵۶۳٬۰۷۱۱۰۰
ثبت شده رای‌دهندگان/مشارکت۲٬۳۱۵٬۴۱۰۶۳٫۲۱۲٬۳۳۱٬۵۰۷۶۷٫۰۴
منبع: IFES

منابع
  1. "Incumbent President set for ballot success". The Independent. 2003-02-20. p. 13.
  2. "Armenia: Former President Mulls Political Comeback". Radio Free Europe/Radio Liberty. 2002-08-08. Retrieved 2009-05-23.
  3. "Armenian election dates set". Central Asia-Caucasus Institute. 2002-08-08. Retrieved 2009-05-23.
  4. "Former Armenian president seeking opposition support for comeback". Eurasianet.org. 2002-11-19. Retrieved 2009-05-23.
  5. "Caucasus Report: November 14, 2002". Radio Free Europe/Radio Liberty. 2002-11-14. Retrieved 2009-05-23.
  6. "Incumbent 'wins' Armenia vote". BBC Online. 2003-03-06. Retrieved 2009-05-23.
  7. "Armenia: President Sworn In Amid Protests". The New York Times. 2003-04-10. Retrieved 2009-05-23.
  8. "Constitutional court stirs Armenian political controversy". Eurasianet.org. 2003-04-23. Retrieved 2009-05-23.
  9. "Election goes to second round run-off". The Independent. 2003-02-21. p. 13.
  10. "Armenian election race hots up". BBC Online. 2003-02-21. Retrieved 2009-05-23.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.