امتین هیدروکلراید

{{جعبه اطلاعات دارو |نام ژنریک =Emetine |نام آیوپاک=(2S,3R,11bS)-2-{[(1R)-6,7-Dimethoxy-1,2,3,4- tetrahydroisoquinolin-1-yl]methyl}-3-ethyl-9,10- dimethoxy-2,3,4,6,7,11b-hexahydro-1H-pyrido [2,1-a]isoquinoline |نام‌تصویر=Emetine.svg |زیرنویس تصویر= |فرمول شیمیایی=C29H40N2O4 |شمارهٔ CAS =483-18-1 |گروه دارویی =داروهای ضد پروتوزوآها |طبقه بندی درمانی شیمیایی تشریحی= |PubChem = |جرم مولی =۴۸۰٫۶۳۹ |فارماکوکینتیک =متعاقب تزریق، دارو در کبد و تا حدی در کلیه و ریه و طحال تغلیظ می شود. |نیمه عمر = |متابولیسم = |دفع =دفع آن آهسته است و تا ۴۰ الی ۶۰ روز بعد از قطع درمان ممکن است در ادرار قابل ردیابی باشد. |پیوند پروتئینی= |زیست فراهمی = |مکانیسم اثر = |عوارض جانبی =درد، حساسیت، تهوع، سفتی و ضعف عضلانی در محل تزریق |موارد مصرف =این دارو در بیماری های قلبی، کلیوی و نوروماسکولار ممنوع است. |راه استعمال = |اشکال دارویی = |مصرف در بارداری =مصرف آن باید در حین حاملگی قطع شود |دمای ذوب = |دمای جوش = |بیشینه غلظت = }} امتین دارای فعالیت کشندگی آمیب به ویژه در دیواره روده و در کبد می‌باشد که به صورت تزریق عمیق زیر پوستی یا داخل عضلانی در درمان آمیبوزیس شدید مهاجم مثل آمیبوزیس کبدی در بیمارانی که به مترونیدازول پاسخ نداده اند تجویز می گردد. قبلاً این دارو به صورت خوراکی همراه با یدید بیسموت داده می شد. این دارو هم چنین در فراوردهای ترکیبی (مانند ایپکاک) جهت ایجاد تهوع مصرف دارد.

منابع

    • ویکی‌پدیای انگلیسی
    • سایت دارویاب
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.