الفت کاشانی
میرزا محمدقلی کاشانی با تخلّص اُلفَت (؟- ۱۸۲۵م/ ۱۲۴۰ق) شاعر ایرانی و کاتب دربار قاجاری بود.[1]
| الفت کاشانی محمدقلی کاشانی | |
|---|---|
| زادهٔ | ؟ کاشان |
| درگذشت | ۱۴۶۰م/ ۸۶۴ ق |
| پیشه | شاعر |
| آثار | دیوان اشعار (غزلیات و مدایح) |
| دین | اسلام، شیعهٔ دوازده‌امامی |
زندگی
محمدقلی کاشانی در سالی نامعلوم در کاشان از خانواده‌ای آذری افشاری‌تبار به دنیا آمد. منشی مخصوص شاهزاده حسنعلی میرزا بود و در همین هنگام به شعرگویی گرایید. نویسنده‌ای ایرانی معاصرش، او را «مردی ظریف و مهربان و خوش‌قیافه» توصیف نموده که «از ذوق و قریحه، بهره‌ای تمام داشت». الفت کاشانی در مدح امامان شیعهٔ دوازده‌امامی و چهارده معصوم اشعاری سرود، از جمله سیزده‌بند. دیوانش حدوداً پنج‌هزار ابیات و بیشتر آن غزلیات است.[1]
الفت کاشانی در ۱۸۲۵م/ ۱۲۴۰ق درگذشت.[1]
جستارهای وابسته
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به الفت کاشانی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
منابع
- نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۳۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.