الفبای بین‌المللی نویسه‌گردانی سانسکریت

الفبای بین‌المللی نویسه‌گردانی سانسکریت (انگلیسی: International Alphabet of Sanskrit Transliteration یا به اختصار IAST) شیوه‌ای برای نویسه‌گردانی دبیره‌های براهمایی (که در زبان سانسکریت و زبان‌های هندی مرتبط دیگر از آن‌ها استفاده می‌شود) به صورت لاتین‌نویسی و بدون از دست دادن اطلاعات تلفظی است. این شیوه را ویلیام جونز، چارلز ترولیان، مونیه مونیه-ویلیامز و دیگر محققان و مستشرقان در قرن نوزدهم میلادی پایه گذاردند و بعدها در سپتامبر ۱۸۹۴ در کنفرانس کمیته نویسه‌گردانی زبان‌های شرقی در ژنو استانداردی برای آن تدوین شد.[1] IAST به خواننده اجازه می‌دهد که متون هندو را بدون ابهام و دقیقاً همانگونه که در خط کهن هندی نوشته شده بخواند. به‌دلیل وفاداری این الفبا به خط کهن هندی، این الفبا هنوز بین محققان محبوب است.

منابع

  1. Monier-Williams, Monier (1899). A Sanskrit-English Dictionary (PDF). Oxford: Clarendon Press. pp. xxx.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.