افشین رامین

افشین رامین در تیرماه سال ۱۳۴۰ شمسی در شهر کرمانشاه متولد شد. افشین، مقدمات موسیقی را در سن دوازده سالگی نزد دایی خود، کیخسرو پورناظری، مؤسس و سرپرست گروه شمس و مدیر خانه تنبور شمس، آموخت و پس از کسب مهارت‌ها و تجارب در سال ۱۳۶۴ به عضویت این گروه درآمد.[1]

وی از سال ۶۷ به مدت سه سال کلاس‌های استاد خود کیخسرو پورناظری را در اداره امور هنری ارشاد اسلامی کرمانشاه اداره کرد و به تدریس تئوری موسیقی، سه تار و تنبور پرداخت.

او در سال ۷۴ جذب سازمان صدا و سیما شد و به عنوان نوازنده و آهنگساز با مرکز موسیقی و سرود رسانه ملی همکای خود را آغاز نمود سپس در سال ۱۳۸۰ به استخدام رسمی این سازمان درآمد و پس از مدتی عنوان کارشناس موسیقی مقامی و محلی را کسب کرد. وی اکنون به عنوان مدیر آرشیو مرکز موسیقی و سرود سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مشغول به کار است.[1]

وی در کنسرت‌ها و فستیوال‌های متعددی که توسط شهرام ناظری به همراه گروه شمس در کشورهای فرانسه، آلمان، اسپانیا، بلژیک و نیز اولین تور کنسرت‌هایش که در چندین دانشگاه آمریکا برگزار شد، به عنوان نوازنده سه تار، تنبور و دف همکاری داشته‌است.

از آثار وی ضمن ساخت و تولید قطعات بی شمار در زمینه موسیقی تنبور و سنتی برای رسانه ملی می‌توان از آلبوم دل‌آرا (آلبوم)، اثر مشترک وی با تهمورس پورناظری و خوانندگی حسام‌الدین سراج نام برد که قطعه دل‌آرا از همین مجموعه بعدها به عنوان یکی از آثار برگزیده یکصد اثر فاخر تاریخ موسیقی پس از انقلاب شناخته شد.[1]

• https://web.archive.org/web/20130614093315/http://www.radioava.ir/extra/musicians/13/
• نخستین مجموعه از ترانه‌های افشین رامین در «همپای ماه و ستاره»