استفن یکم
استفن اول (به گرجی: სტეფანოზ I)، بین سالهای ۵۹۰ تا ۶۲۷ میلادی، شاهزاده منصوب شده در ایبری از سلسله گوارامی بود. او در جنگ با ارتش مهاجم بیزانس در سال ۶۲۷ میلادی کشته شد.
سکه ایبریایی-ساسانی استفن یکم
سیاست نزدیکی به ایران
استفن، فرزند و جانشین گوارام یکم، سیاست پدرش در طرفداری از بیزانس را به طرفداری از ایران تغییر داد و از طریق وفاداری به پادشاه ساسانی، موفق شد دوباره ایبریا را متحد کند. او تفلیس را به عنوان پایتخت خود قرار داد و با نیرویی متشکل از قوای گرجی و ارتش ساسانی از آن دفاع کرد، زمانی که امپراتور بیزانس هراکلیوس، در اتحاد با خزرها، در سال ۶۲۶میلادی به ایبری رسید. استفن در جنگ اسیر شد و هراکلیوس دستور به کندن پوست بدن او را در حالی که زنده بود داد و بجای او آدارناس یکم از خاندان خسرویانی‌ها که به بیزانس وفادار بودند را بر تخت نشاند.[1][2]
جستارهای وابسته
- ساسانیان ایبریا
- جنگ ایران و روم شرقی (۶۲۸–۶۰۲)
- سلسله گوارامی
- خسرویانی‌ها
منابع
- Suny, Ronald Grigor (1994), The Making of the Georgian Nation: 2nd edition, p. 26. Indiana University Press, شابک ۰−۲۵۳−۲۰۹۱۵−۳
- Martindale, John Robert (1992), The Prosopography of the Later Roman Empire, pp. 1195-1196. Cambridge University Press, شابک ۰−۵۲۱−۰۷۲۳۳−۶ .
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.